Γιάννης Βαρβάκης: Με βλέπεις που σε βλέπω;

Έπεσα προχτές πάνω σε αυτή τη φωτογραφία του Αντώνη του Μπλερ, που έχει φερμάρει τη Ρεβέκκα τη Μπρουκς, το μάτι του γυαλίζει και το χαμόγελό του είναι τουλάχιστον τριάκοντα οδόντων (διακρίνεται έως και δεύτερος γομφίος), ενώ η δεσποσύνη κάμνει πως ενδρέπεται («ελάτε κύριε Πράιμ Μίνιστερ») με σπάσιμο καρπού και λοιπά τσαλιμάκια.

Μου γεννήθηκαν κάποια ερωτήματα.

Όλοι οι άντρες τα χάνουν όταν βρεθούν αντιμέτωποι με κοκκινωπό θύσανο ή μόνον οι Αγγλοσάξονες;
Αυτός ο Μπλέρ, ήταν πάντα τέτοιος παραλυμένος ή του κοπήκανε τα πόδια για την περίσταση;
Το έχουν μόνον οι Εργατικοί και οι Σοσιαλιστές αυτό το κουσούρι ή και οι Συντηρητικοί;
Αυτή η Μπρουκς, τη δουλειά της κάνει, αλλά ποια ακριβώς είναι αυτή η δουλειά;
Αυτός δεν τα είχε με τη σύζυγο του Μορδώχ, που ο σύζυγος ήταν το αφεντικό της Μπρουκς;
Έχετε δει την σύζυγο του Μπλερ, την χαρίεσσα δικηγόρο Σερί;
Έχετε δει τον σύζυγο της Μπρουκς, τον στιβαρό εκπαιδευτή κελήτων Τσάρλι;
Υπάρχουν γυναίκες που θα προτιμούσαν να επιλέξουν ανάμεσα στον Μπλερ και τον Ολάντ αντίς να αυτοκτονήσουν;
Η διαπλοκή είναι συγγνωστή όταν συμφύρονται και σωματικά υγρά;

Φοβάμαι ότι θα μείνω με τα ερωτήματα...

ΥΓ. Bonus pic (χτεσινή) με τον Σίλβιο που χρόνια δεν κοιτά, αλλά κοιτά άλλα πράγματα.

Δείτε επίσης:

Να παρελάσουν οι γονείς.

9bb700441be450c0982f5cdb8dda65de.jpg

Του καύσωνα

Πώς βλέπεις τα πράγματα;