Ιάσων Τριανταφυλλίδης: Ζωντανά και ζωντόβολα...

Ένας από τους παλιούς και ανθεκτικούς στο χρόνο αστικούς μύθους, επέμενε πως οι υπόνομοι της Νέας Υόρκης είναι γεμάτη κροκόδειλους γιατί κάποιοι έπαιρναν μικρά κροκοδειλάκια, που όταν μεγάλωναν λίγο τα πέταγαν στην τουαλέτα και τράβαγαν το καζανάκι!!! Κάποιοι επέμεναν ότι αυτό είναι αλήθεια και κάποιοι έλεγαν πως αυτά είναι βλακείες…

Ας πούμε πως οι κρητικοί έχουν και χιούμορ και ονόμασαν από ό,τι μου λέγανε τον κροκόδειλο που βρέθηκε στην τεχνητή λίμνη κοντά στο Ρέθυμνο… Σήφη…

Καλό είναι να έχεις χιούμορ για να μη σκεφτείς στα σοβαρά πως αν τον κροκόδειλο τον έβρισκε κανένα παιδάκι ή κανένας ανύποπτος άνθρωπος, μπορεί να κλαίγαμε θύματα…

Το θέμα είναι ποιο ζώο όρθιο διάλεξε για κατοικίδιο ένα μικρό κροκοδειλάκι και όταν μεγάλωσε πήγε και το πέταξε σε δημόσιο χώρο…

Είπαμε να είσαι φιλόζωος και σνομπ –και αυτά τα δύο συχνά πάνε μαζί– αλλά εδώ φτάνουμε στα όρια του εγκλήματος…

Μ’ αρέσει δε, που σε μία εκπομπή της τηλεόρασης που έλεγαν γι’ αυτό το θέμα, κάποιος χρησιμοποίησε την έκφραση «το ζωντανό» λες και μιλούσε για κανένα αρνάκι. Κανονικά θα έπρεπε να μιλήσει για το «ζωντόβολο» που άφησε τον κροκόδειλο εκεί που τον άφησε…

Μετά απ΄ όλα αυτά, μήπως πρέπει να σκεφτούμε ξανά στα σοβαρά μήπως οι υπόνομοι της Νέας Υόρκης είναι γεμάτη κροκόδειλους;…