― Τι λες να κάνουμε απόψε;
― Απόψε λέω να πάμε μια βόλτα στο διαδίκτυο για να παρακολουθήσουμε κάποιες συνεντεύξεις και φιλμάκια για τον Krzysztof Kieślowski, ξεκινώντας από το απόσπασμα του ντοκιμαντέρ για τη Διπλή Ζωή της Βερονίκ, όπου ο σκηνοθέτης επισημαίνει ότι δεν συμπαθεί πολύ τον εαυτό του, δεν έχει καμία απάντηση, δεν ξέρει ποιος είναι και τι θέλει, και ότι μάλλον θα ήθελε λίγη ηρεμία και ησυχία, αλλά δεν τα έχει καταφέρει, και μάλλον δεν θα τα καταφέρει ποτέ.
Το δεύτερο απόσπασμα περιέχει το κλειδί για τις ταινίες, την τέχνη και τη ζωή του: την ουμανιστική θεωρία πως όλοι και όλα είναι αλληλένδετα, και πρέπει να συμπεριφερόμαστε ανάλογα, και υπεύθυνα.
Ακολουθεί μια εκτενής συνέντευξη του Kieślowski σε δύο μέρη, όπου μιλάει για τον Δεκάλογο, δέκα ταινίες μικρού μήκους που έκανε για τη τηλεόραση και βασίζονται στις Δέκα Εντολές.
Στη συνέχεια, τρία βίντεο από τις τρεις πρωταγωνίστριές του (Juliette Binoche, Julie Delpy, Irène Jacob) στην τριλογία των ταινιών μεγάλου μήκους Μπλε, Λευκό, Κόκκινο (που βασίζονται στις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης: Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα), να μιλούν για τη συνεργασία τους.
Τέλος, τρία βίντεο όπου ο ίδιος ο σκηνοθέτης μιλάει για τις τρεις ταινίες του. Το τελευταίο (στα γαλλικά) είναι εκτενέστερο, κάνει μια σύνοψη και έχει και συνέντευξη του πρωταγωνιστή Jean-Louis Trintignant καθώς και απόσπασμα από την τελευταία συνέντευξη του Kieślowski στις Κάννες το 1994 όπου επιβεβαίωσε ότι δεν θα ξαναέκανε ταινίες (ίσως δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι ενώ η «κόκκινη» ταινία του ήταν υποψήφια για το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ, αυτό πήγε στο Pulp Fiction).
Οι ταινίες είναι ένα πρωτόγονο μέσον και δεν μπορούν να μεταφέρουν ιδέες, αλλά είναι η μόνη δουλειά που κατέχω. Δεν έχω εμπιστοσύνη στο σινεμά, μόνο στο κοινό, λέει γελώντας όταν τον ρωτάνε στο φαγητό. Και στη βραδυνή συνέντευξη (περίπου στο 22.20 του βίντεο), λέει ότι κουράστηκε και βαρέθηκε, πως ό,τι έχει σχέση με το γύρισμα δεν του αρέσει ιδιαίτερα, έχει περάσει χρόνια και χρόνια στο πλατό, του είναι αρκετά, και καταλήγει πως πάνω απ’ όλα το όνειρό του είναι να βρίσκεται στην εξοχή, καθισμένος σε μια καρέκλα, και να καπνίζει. Αυτό θα ήθελα να κάνω.
Για την Ιστορία, ο Kieślowski δεν έκανε άλλη ταινία και πέθανε το 1996, κατά τη διάρκεια εγχείρησης ανοιχτής καρδιάς στα 54, αλλά ετοίμαζε μια δεύτερη τριλογία ταινιών, βασισμένες στη Θεία Κωμωδία του Δάντη, με τίτλους Παράδεισος, Κόλαση και Καθαρτήριο. Οι δύο πρώτες γυρίστηκαν από άλλους σκηνοθέτες.
*
Υστερόγραφο: Με αυτή την ανάρτηση, η σειρά «Σάββατο βράδυ στην άκρη του κόσμου» ολοκλήρωσε την αποστολή της μετά από οκτώ μήνες αδιάλειπτης παρουσίας. Ευχαριστώ για την παρέα.
