Ναύπακτος. Χρώμα από Ελλάδα. Άποψη του ενετικού λιμανιού. Στα δεξιά, έξω από το κάδρο, στέκεται το άγαλμα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες προς τιμήν της συμμετοχής του στη ναυμαχία της Ναυπάκτου. Ο Θερβάντες όμως δεν βίωσε το Λεπάντο, όπως ονομαζόταν τότε η πόλη από τους Φράγκους, μόνο ως στρατιώτης γιατί εκεί γνώρισε και τη Δουλτσινέα του. Η Δουλτσινέα, που το πραγματικό της όνομα ήταν Νιόβη Δούλτση, καταγόταν από την Ελατού της ορεινής Ναυπακτίας και ήταν νεωκόρος της εκκλησίας του χωριού. Ο έρωτας του τριαντάχρονου τότε Θερβάντες προς τη σχεδόν ανήλικη Δούλτση άνθισε μετά το πέρας της θρυλικής ναυμαχίας που αμφισβήτησε για πρώτη φορά την κυριαρχία του Οθωμανικού στόλου στη Μεσόγειο. Ο Θερβάντες, που στη ναυμαχία σχεδόν έχασε το αριστερό του χέρι, “προς δόξα του δεξιού” όπως συνήθιζε να λέει όταν χρόνια αργότερα καταπιάστηκε με τη λογοτεχνία, αναγκάστηκε για να αναρρώσει να παραμείνει στη Ναύπακτο για περίπου ένα χρόνο. Διάστημα κατά το οποίο, όχι μόνο γνώρισε τη Δούλτση αλλά δέχτηκε κρυφά και τη φροντίδα της. Άγνωστο παραμένει αν ο έρωτας τους ολοκληρώθηκε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Δούλτση, πέρασε μέσα από τον Δον Κιχώτη στην αιωνιότητα.