—Τι σύνταξη παίρνετε και τι ακίνητα έχετε;

—Παίρνω δυο συντάξεις που έχουν καταβαραθρωθεί και τα τριμηνιαία εκκαθαριστικά που τυπώνω από το σάιτ του ΟΑΕΕ/ΕΦΚΑ, είναι τόσο πολύπλοκα με προσθαφαιρέσεις των μνημονιακών περικοπών και των παρακρατήσεων και των φόρων που είναι αδύνατον να υπολογίσω –  (με διακόπτει)

—Τι σύνταξη παίρνετε σας ρωτάω – είναι δυνατόν να μην ξέρετε;

—Ξέρω μόνο τι παίρνω στα χέρια μου –  (με διακόπτει)

—Δεν σας ρώτησα τι παίρνετε στα χέρια σας. Τελοσπάντων, τα παίρνετε πριν ή μετά την κατάσχεση; εγώ σας ρώτησα τι σύνταξη παίρνετε!!!!!!(εκνευρισμένα)

—Τριακόσια εξήντα δυο ευρώ παίρνω στα χέρια μου και… -(με διακόπτει)

—Πάααααλι τα ίδια! Μα δεν καταλαβαίνετε; Είναι και ο παρακρατούμενος φόρος -(διακόπτω εγώ)

—Αν προσθέσουμε τον παρακρατούμενο φόρο – (με διακόπτει)

—Μα τι λέτε τώρα – πρωτάρα είστε, πώς θα προσθέσουμε τον φόρο αφού δεν αφαιρείται- (διακόπτω εγώ)

—Έχω να σας δείξω μια εφιαλτική αλληλογραφία όπου επειδή έστειλα κάμποσα γράμματα προσπαθούν να μου εξηγήσουν πώς καταλήγω στα τριακό – (με διακόπτει)

—Δεν με αφορά αυτή η αλληλογραφία. Εγώ σας ρωτάω πόσα παίρνετε – (την διακόπτω εγώ)

—ΔΕΝ ΞΕΡΩΩΩΩ – (με διακόπτει)

—Πάλι τα ίδια. Πέστε μου το ΑΦΜ σας και το  όνομά σας (εκνευρισμένα, τα πληκτρολογεί στην οθόνη του υπολογιστή): ΑΧΑ! Τι βλέπω; Εσείς έχετε και ποινικό!

—Τι έκανα πάλι χωρίς να το ξέρω; Εγώ έκλεισα με την πτώση την επιχείρ… (με διακόπτει)

—Το ποινικό είναι του 2012 και μπήκε στο αρχείο γιατί άλλαξαν τα όρια της ποινικοποίησης.

—Αφού μπήκε στο αρχείο πώς το βλέπετε; Είμαι ακόμα ένοχος και …- (με διακόπτει)

—Σας είπα άλλαξε η ποινικοποίηση – ξέρετε πόσες φορές άλλαξαν όλα… αλλά έχετε ευθύνες, τι νομίζετε, δεν πληρώσατε και πρέπει να πληρώσετε τώρα, τί νομίζατε πώς δεν έχουμε ευθύνες οι πολίτες;

—Αν δεν είχα κλείσει τη δουλειά μου θα σας πλήρωνα και εν πάση περιπτώσει εγώ ήθελα μόνο να μάθω αν τα αναδρομικώς καταβληθέντα είναι ή όχι ακατάσχετα…- (με διακόπτει)

—Το κράτος δεν έχει λεφτά…- (τη διακόπτω)

—Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορείτε να κατάσχετε τα πάντα παρανόμως διότι είναι κατάχρηση εξουσ…- (με διακόπτει)

—Μα τι λέτε τώρα, ποια κατάχρηση, ο νόμος λέει πως αν στον ακατάσχετο τραπεζικό λογαριασμό μαζευτούν πάνω από 1250 ευρώ το μήνα, η τράπεζα κατάσχει τα παραπάνω και μας τα στέλνει- (τη διακόπτω)

—Μα μαζεύτηκαν για πρώτη φορά επειδή μπήκαν οι συντάξεις του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου  μαζί τον ίδιο μήνα λόγω Χριστουγέννων με έκτακτη υπουργική απόφαση (κοινωνικό μέρισμα κτλ.)  συν τα αναδρομικά από λάθος παρακρατήσεις που  έκανε το Δημόσιο επί τέσσερα χρόνια, από το 2012 έως το 2016, αν κάνετε μηνιαία αναγωγή είναι 13 ευρώ το μήνα!!! Και  τι φταίω εγώ αν -(με διακόπτει)

—Μη μου πείτε για την 41 Γνωμοδότηση  του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους διότι αυτή – (τη διακόπτω εγώ)

—Υπάρχουν 2 (ΔΥΟ) γνωμοδοτήσεις – καταπέλτης όπου – (με διακόπτει κάνοντάς μου νεύμα να σωπάσω για να συγκεντρωθεί , σηκώνεται από το γραφείο, κατευθύνεται στη αρχειοθήκη με τα ντοσιέ, τραβάει ένα και αρχίζει να το ξεφυλλίζει αμφίθυμα)

—ΞΕΡΩ, ΞΕΡΩ… Αυτή έχει απορριφθεί – (τη διακόπτω)

—Ποια έχει απορριφθεί, πότε και από ποιόν;

—Από τον Διοικητή…

—Ποιόν διοικητή;

—Εδώ, της ΑΑΔΕ, έχουμε διοικητή τώρα, τι νομίζετε.

—Μα πώς έχει απορριφθεί, τι θα πει αυτό, με ποια αιτιολογία;

—Δεν υπάρχουν λεφτά. Δεν επιστρέφει λεφτά η Εφορία. Θα συμψηφιστούν.

—Μα παρακρατήθηκαν παρανόμως και η γνωμοδότηση λέει πως  δεν ισχύει χρονικός περιορισμός στην ανάληψη άρα πώς…μου επέστρεψε το Δημόσιο με το ένα χέρι όσα παράνομα εισέπραξε και με το άλλο τα κατάσχει; Είναι τραγέλαφ..-(με διακόπτει)

—Γιατί δεν μπήκατε στις 100 δόσεις της Βαλαβάνη – άντε τώρα να δείτε άλλη φορά 100 δόσεις – (τη διακόπτω)

—Δεν μπορούσα γιατί είχα τότε παρακράτηση από τη σύνταξη για όσα χρωστούσα στον ΟΑΕΕ και δεν μου έφταναν να ζή…- (με διακόπτει)

—Κι εμένα η μάνα μου 300 ευρώ παίρνει – εσείς κάτι έχετε και από την άλλη σύνταξη…- (τη διακόπτω)

—Μα δεν είναι λογική αυτή – δεν ξέρω πόσα χρόνια εργάστηκε η μητέρα σας, εγώ επί πενήντα χρόνια δούλευ…- (με διακόπτει)

—Τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Ούτε και περιορισμό της κατάσχεσης μπορείτε να ζητήσετε διότι δεν είστε πτωχή – είστε απ’ τους ευνοημένους – δεν το έχετε καταλάβει…- (τη διακόπτω)

—Πάμφτωχη είμαι αλλά δεν είναι αυτό το θέμα…-(με διακόπτει)

—Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Λυπ…- (τη διακόπτω)

—Κατάλαβα. Ευχαριστώ και – (με διακόπτει)

—Και είστε γλυκυτάτη και ευγενεστάτη…- (τη διακόπτω)

—Γειά σας. Ευχαριστώ.

Κουβαλάω τρεις τσάντες με τα ψώνια της βδομάδας, η μια περιέχει σαρδέλες ψητές που τις τρώω μια μερίδα στα τρία – δεν εγκαταλείπουμε τις αριστοκρατικές συνήθειες – και παρόλ’ αυτά προτιμώ να κατέβω από τον έκτο όροφο τη σκάλα στα μαρμαρένια άσπιλα εντόσθια του εφιαλτικού κτιρίου. Με συναρπάζει η λευκότητα της πολυτέλειας μέσα στους τοίχους που μορφάζουν απαίσια  καταβαραθρωμένοι από προχειρογραμμένες βρώμικες πινακίδες που αναδιατάσσουν τη θέση διαφόρων αρχικών στους ορόφους. Λέω στον εαυτό μου, εδώ είναι τα έγκατα της κόλασης, εδώ είναι η κοιλιά του κράτους. Κανένας βορβορυγμός. Απόλυτη σιωπή ως την έξοδο με μια επιλογή από τέσσερις τυφλές τζαμένιες πόρτες που παγιδεύουν τον εξερχόμενο: τις σπρώχνω μια μια και δεν  ανοίγουν. Διάβολε, ας καθίσω τουλάχιστον στο σκαλοπατάκι, να φάω τις σαρδέλες μου – ή μήπως να ξανανέβω να τις μοιραστώ με την κυρία διευθύντρια;

(*) Ο Πάπας Ιννοκέντιος ο Δέκατος βλέποντας τελειωμένο το πορτρέτο του από τον Βελάσκεθ.