Το σιωπηρό τείχος γύρω από τον κινηματογραφικό παραγωγό Harvey Weinstein συνιστά μάσκα υποκρισίας. Ο Weinstein ήταν πρώτο τραπέζι σε γκαλά για το AIDS, σε μάχες για τον έλεγχο της οπλοκατοχής και υπέρ της κοινωνικής πρόνοιας. Με δωρεές στο Δημοκρατικό Κόμμα για τις προεκλογικές εκστρατείες της Χίλαρι και του Ομπάμα. Κοινό όμως μυστικό οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις και πιέσεις εκ μέρους του σε γυναίκες που ζητούσαν από αυτόν επαγγελματική βοήθεια προκειμένου να τους δοθεί ευκαιρία για καριέρα στον κινηματογράφο.

Να πυροβολούμε ομαδικά, στο όνομα της μάχης κατά του σκοταδισμού, τον άξεστο Τραμπ για την κάθε του δήλωση αφού τη περάσουμε στο μικροσκόπιο για σεξισμό – στις λίγες περιπτώσεις που δεν τον έτριψε με περίσσεια περηφάνια στα μούτρα μας. Από την άλλη, αν θέλουμε να είμαστε κάπως πειστικοί, ας μη δηλώνουμε σοκαρισμένοι ή τρομαγμένοι, όπως η Μέριλ και η Νταμ Τζούντι, από τα μαντάτα για τη συμπεριφορά του Weinstein. Μουχλιασμένα κάτω από το χαλί μας, τώρα σκοντάφτουμε πάνω τους, τώρα που υποτίθεται ότι συνειδητοποιήσαμε τον όγκο τους.

Ω ναι! Κέντρο αποτοξίνωσης. Αρρώστια και όχι προσωπική ευθύνη. Rehab. Χρόνια η ίδια ιστορία.