Δεν βρίσκω τίποτα κακό ούτε το βλέπω από κάποια ελιτιστική ραχούλα το γεγονός ότι ο κόσμος παρακολουθεί reality shows. Παρακολουθώ και εγώ το #MasterChefgr το οποίο μάλλον είναι κάπως λαϊτ σε σχέση με τα υπόλοιπα μιας και περισσότερο βλέπουμε το διαγωνιστικό κομμάτι και όχι τη διαβίωση μέσα στο σπίτι. Σίγουρα, όμως, διατηρεί τα στοιχεία που ορίζουν το ριάλιτι σόου.
Πέφτω στις αναρτήσεις της σελίδας του τηλεπαιχνιδιού και διαβάζω τα σχόλια. Το κακό με τα ριάλιτι σόου είναι ότι ο κόσμος τα παίρνει εντελώς στα σοβαρά! Εξαντλεί όλο το αραχνιασμένο φορτίο της ηθικοπλαστικής του παρακαταθήκης, επιχειρηματολογεί λες και κρέμεται η ζωή των παικτών από τη συμμετοχή τους, οι γυναίκες δε πάντα είναι σαχλές, κακές, εκνευριστικές και πρέπει να φύγουν και «κρίμα, που έδιωξαν αυτόν»… ζουν ένα μικρό όλεθρο, μία μικρή καταθλιπτική παρέμβαση που την φορτίζουν με οπαδικά συνθήματα και λιντσάρουν, λιντσάρουν ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τα μίντια, χρησιμοποιούνται με τον πιο κερδοφόρο τρόπο από το εκάστοτε κανάλι και αφού το εκμαγείο που τους έχουν φτιάξει είναι σκληρό και ανεμπόδιστα κατακριτέο, καλώς το το επόμενο πελατάκι. Βέβαια, υπάρχει και προσφορά.
Αρένα κανονική το όλον.
Μάλλον τελικά θα πρέπει να βρω κακό στο γεγονός ότι ο κόσμος βλέπει ριάλιτι;
