Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις. Ο στίχος, αν και από άλλα συμφραζόμενα, μου ήρθε αμέσως στο μυαλό, όταν άκουσα τη δήλωση Ακιντζί, κατά της τουρκικής εισβολής, πράξη με ανυπολόγιστη αξιακή και πολιτική σημασία.
Σε μια εποχή που έχουμε βαρεθεί να ακούμε «ότι δεν γίνεται αλλιώς», ότι η πολιτική απαιτεί κυνισμό, ότι ναι μεν είμαστε αριστεροί, αλλά υπάρχει και (και προέχει) ο «ρεαλισμός», που έχουμε ακούσει τα απίστευτα για να δικαιολογηθούν συμμαχίες με απεχθείς δικτάτορες, ο Μουσταφά Ακιντζί μας δείχνει πως γίνεται και αλλιώς. Πως δεν είναι όλα τακτικές κινήσεις κυνικού υπολογισμού. Μας ξαναθυμίζει τι σημαίνει πολιτική, τιμώντας τις έννοιες και της Αριστεράς και της πολιτικής.
Και η σημασία της δήλωσης υπερβαίνει σαφώς το εσωτερικό της τουρκοκυπριακής κοινότητας (πέραν του ότι, βέβαια, μας δείχνει πόσο γελοίο είναι να αντιμετωπίζουμε συλλήβδην τους Τουρκοκύπριους ως «πιόνια» της Άγκυρας). Ας σκεφτούμε πόσο θάρρος και δύναμη χρειάζεται μια τέτοια στάση, όταν η «μητέρα πατρίδα» είναι σε πόλεμο. Είναι από τις οριακές καταστάσεις που μπορείς εύκολα, και όχι χωρίς ερείσματα, να χαρακτηριστείς «προδότης», κι αυτό να μην είναι λόγια του αέρα: γίνεται πόλεμος. Ας σκεφτούμε τι θα σήμαινε να κάνει ένας Ελληνοκύπριος πολιτικός μια τέτοια δήλωση, κατά της Ελλάδας – και μάλιστα εν πολέμω.
Σε αυτόν τον γενναίο άνθρωπο που δεν φοβάται τις λέξεις, αξίζει απεριόριστος σεβασμός. Γιατί η δήλωσή του δεν είναι λόγια, είναι πολιτική πράξη: οι λέξεις του, η κάθε λέξη, μια μια, καρφώνονται σαν πρόκες.
Η δήλωση του Ακιντζί (από το CCN.greece):
«Όταν ήμουν 27 χρονών το 1974, υπηρέτησα όπως κάθε νεαρός Τούρκος στην στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας, η οποία προκλήθηκε από τη φασιστική ελληνική χούντα. Φίλοι μου πέθαναν στο πλευρό μου στις μάχες της Λευκωσίας.
Όπως οι περισσότεροι από εμάς, είδα τι σημαίνει πόλεμος. Αν και την επέμβαση της Τουρκίας τότε την αποκαλούσαμε “Ειρηνευτική Επιχείρηση”, ήταν ένας πόλεμος στον οποίο χύθηκε αίμα. Και τώρα, παρόλο που την αποκαλούμε “Πηγή Ειρήνης” δεν είναι νερό που χύνεται, αλλά αίμα. Γι’ αυτό και η μεγαλύτερη επιθυμία μου είναι να ξεκινήσει ο διάλογος και η διπλωματία όσο το δυνατόν συντομότερα».
