Στην επαρχία της Βολιβίας, μια γυναίκα – δήμαρχος διαπομπεύεται από αντικυβερνητικό – φασιστικό όχλο, της κόβουν μαλλιά, την περιλούζουν με μπογιά, την περιφέρουν στους δρόμους ξυπόλητη. Ακόμη μια θαυμάσια ευκαιρία για να κάνει χαβαλέ το πάνελ του Λιάγκα και η πρόεδρος της Τεχνόπολης, ακόμη μια θαυμάσια ευκαιρία για να αντιδιαστείλει τον ελληνικό πολιτισμό από τον πολιτισμό των βαρβάρων η Τσιμτσιλή, ακόμη μια θαυμάσια ευκαιρία για να καταδικάσουν οι μετριοπαθείς τη βία απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται, ώστε να ξεπλυθεί, σχετικοποιηθεί και εν τέλει αμφισβητηθεί ως υπαρκτή ζοφερή παγκόσμια πραγματικότητα ο φασισμός, ακόμη μια θαυμάσια ευκαιρία για να κλείσουμε τα μάτια ως προς το ποιος κλείνει διαρκώς τα μάτι παγκοσμίως στην αντίδραση, θέλοντάς τη σύμμαχό του κι αρωγό του ενάντια στον κοινό εχθρό.