Σχεδον τρία χρόνια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και είναι πλέον δύσκολο να κρατάμε λογαριασμό με την απώλεια του νοήματος των λέξεων.

Σχεδόν τρία χρόνια «αριστερή» κυβέρνηση. Κυβέρνηση που δηλώνει αριστερή. Κυβέρνηση που η αντιπολίτευση την λέει αριστερή για να μπορεί να ξεδιπλώσει την αντι-αριστερή ρητορική της, την μόνη αντιπολιτευτική γραμμή που μπορεί να έχει.

Όσοι, όμως, δεν είμαστε κυβερνητικοί και δεν υιοθετούμε την αντιπολιτευτική γραμμή της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσοι δεν έχουμε απωλέσει ούτε την μνήμη ούτε την αίσθηση της γλώσσας, ήρθε η ώρα να ξεμπερδεύουμε μ’ αυτό: δεν έχουμε αριστερή κυβέρνηση και δεν έχει νόημα να επιχειρηματολογούμε πλέον με φράσεις τύπου  «αν είναι δυνατόν μια αριστερή κυβέρνηση να παίρνει αντιλαϊκά μέτρα» και «αν είναι δυνατόν ένας αριστερός πρωθυπουργός να συναντιέται με τον Τραμπ και να ανταλάσσει μαζί του αβρότητες». Έχουμε μια μνημονιακή κυβέρνηση, που πολιτικά βρίσκεται στο χώρο του κέντρου αλλά εφαρμόζει ανερυθρίαστα νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα έχει κάνει πλακάκια με το κεφάλαιο. Βρίσκεται ελαφρώς αριστερότερα από την ΝΔ, η οποία άλλωστε ενσωματώνει και την ακροδεξιά, όχι όμως τόσο αριστερότερα ώστε να θεωρείται, πλέον,  αριστερά.

Αν συμφωνήσουμε σ’ αυτό, όσοι συμφωνήσουμε, μένει να αναρωτηθούμε το εξής: πρέπει να δηλώνει αριστερός ο πρωθυπουργός μας για να μας προκαλεί όνειδος η σκηνή που χαριεντίζεται με τον Τραμπ, τον πιο δεξιό καραγκιόζη μεταξύ των πλανηταρχών; Εγώ λέω πως όχι, και δεξιός να δήλωνε ο Αλέξης Τσίπρας το ίδιο θα ντρεπόμουν για την δήλωση περί διαβολικής πολιτικής του Τραμπ που όμως γίνεται για καλό και το ίδιο θα αγανακτούσα για τις αμυντικές δαπάνες που ανακοινώθηκαν . Όσο για την επιχειρηματολογία που θέλει να καμαρώνουμε κιόλας για το ότι ο αριστερός πρωθυπουργός της χώρας έγινε δεκτός στο Λευκό Οίκο, ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε.