Οι σπόντες Τσακαλώτου προς Σταϊκούρα και η απάντησή του, συνοψίζουν με άριστο τρόπο το «σύνδρομο του φιλημένου βατράχου» που έπλαθα επί ημέρες και δεν ήξερα να το παρουσιάσω με χαρακτηριστικά επιχειρήματα.

Όλο και περισσότεροι Έλληνες φέρονται ως βαθρακοί, μπάκακες, ζάμπες και γυρίνοι. Κοινό τους γνώρισμα, το εμβρόντητο βλέμμα.

Πίστευαν πως εάν και μόλις φιληθούν από μία πριγκηπέσσα ή ένα βασιλόπουλο, παρευθύς να ξαναγίνουν οι πλήρους ζωντάνιας Ζαν Μαραί ενώπιον του Ζαν Κοκτώ, πως το αρχαίο ήθος και τάλαντο θα εξεικονίζετο στον δημόσιο σεβασμό, πως η νιότη τους θα έδειχνε πως θα γινόταν άλλοι.

Χάρη στο αβρό φίλημα μιας παινεμένης θα έχαναν κάθε υπόνοια γλίτσας και θα έλαμπαν παρομοίως με Δόξαν Μεταμορφώσεως και τα πλήθη θα συνωστίζονταν έξωθι του Πρυτανείου προκομίζοντα γουρνοπούλες, γαρδουμπάκια, γεμιστά καλαμαράκια και θαύματα μαγειρικής με κινόα.