Χθες στο Αίγιο μια νεότερη Ελλάδα (και μαζί ένας νεότερος κόσμος) συγκρούστηκε με μια παλιότερη Ελλάδα (και μαζί έναν παλιότερο κόσμο). Η παλιότερη Ελλάδα έδειξε ότι έχει ακόμη πολύ ισχυρές αντιστάσεις, πολύ ισχυρά ερείσματα, έδειξε ότι μπορεί ακόμη να κρατά. Αλλά ο χθεσινός της ντροπιαστικός δικαστικός θρίαμβος, ήταν ταυτόχρονα και μια τεράστια επικοινωνιακή ήττα.
Το «εάν θέλουμε τα πράγματα να παραμένουν τα ίδια, τότε τα πράγματα πρέπει να αλλάζουν» δεν αναιρεί ότι υπάρχουν πράγματα που αλλάζουν, αντιθέτως εξηγεί ότι είναι αναγκαίο να αλλάζουν. Αν τα πράγματα είναι να παραμείνουν τα ίδια, αν η εκκλησία στον δυτικό κόσμο είναι να παραμείνει ισχυρότατος παράγοντας εξουσίας και επιρροής, αυτό θα το πετύχει μόνο με τον τρόπο του τωρινού Πάπα. Όχι με τον τρόπο του Αμβρόσιου. Ο τρόπος του Αμβρόσιου θα την αποτελειώσει.
Όσο για τον ίδιο τον Αμβρόσιο, το γεγονός ότι στις φώτο χαμογελάει ολόκληρος, χαμογελάνε αθωοπόνηρα τα ματάκια του, δείχνει ότι το πρόσωπό σου δεν είναι μόνο η αγάπη που μπορεί να το φωτίσει. Το πρόσωπό σου μπορεί να το φωτίζει μια χαρά και το σκοτάδι, το μίσος, η σκατοψυχία, ο φασισμός, αρκεί να μην υπάρχει μέσα σου καμία εσωτερική σύγκρουση, καμία αμφιβολία για το αν είσαι σωστός ή λάθος. Όταν έχεις μέσα σου ένα αξιακό σύστημα μπετόν, τότε μπορεί να χαμογελάς χωρίς ίχνος σκοτούρας στο μάτι, γιατί ξέρεις με ποιους είσαι: είσαι με αυτούς που αν τους το επέτρεπε ο νόμος δεν θα σκότωναν απλώς με όπλο, θα βασάνιζαν φριχτά με μεσαιωνικά βασανιστήρια ομοφυλόφιλους, μοιχαλίδες, κομμουνιστές, ράντομ συμπολίτες τους που απλά αντιπαθούν. Θα χαμογελούσαν αθωοπόνηρα την ώρα των βασανιστηρίων. Και μετά θα πήγαιναν για τη Θεία Λειτουργία.
Και πάντως το πρόβλημα χθες στο Αίγιο δεν ήταν ο Μητροπολίτης του Αιγίου και των Καλαβρύτων. Ήταν οι Δήμαρχοι Αιγίου και Καλαβρύτων που πήγαν να καταθέσουν υπέρ του. Ήταν κυρίως το Δικαστήριο του Αιγίου. Η Δικαστής και η Εισαγγελέας. Η κοσμική ελληνική Δικαιοσύνη του 2018. Ήταν η παλιά Ελλάδα που αν δεν αλλάξει, θα την ξεράσει με αηδία η νέα. Αλλά θα αλλάξει. Γιατί τα πράγματα πρέπει να παραμένουν ίδια.
