Δεν πρόσεξες όταν Αγίου Νικολάου του 2008 το ανήλικο παιδί σου πήγε να γιορτάσει την γιορτή του φίλου του στην λάθος περιοχή της Αθήνας. Πρόσεχε τουλάχιστον τώρα. Πρόσεχε μην τυχόν και πάει το ανήλικο παιδί σου να δει καμία ταινία στο σινεμά: αν δεν έχει την κατάλληλη σήμανση, θα μπουν στο σινεμά τα όργανα της τάξης, θα διακόψουν την προβολή και θα τον τρέχουν στο τμήμα. Πρόσεχε μόνο μην τυχόν και η κόρη σου έχει περίοδο και φοράει σερβιέτα: αν δεν δεχτεί να ξεβρακωθεί στην Πατησίων, θα ξεβρακωθεί πάντως θέλει δεν θέλει από μια στολή αδειανή, από μια Ελένη. Πρόσεχε μόνο μην τυχόν και βρίσκεστε οικογενειακώς στο σπίτι: να μένατε αλλού ή να αφήνατε τους κομάντος να μπουκάρουν σπίτι σας χωρίς ένταλμα.
Δεν προσέχεις. Δεν προσέχετε. Προκαλείτε. Αντιστέκεστε στο ξεβράκωμα ωσάν η αξιοπρέπειά σας και τα γεννητικά σας όργανα να ήταν δικά σας. Αντιστέκεστε στο να μπούμε σπίτι σας ωσάν να ήταν δικό σας. Θα σας ξεβρακώσουμε. Άντρες και γυναίκες, θα σας ξεβρακώσουμε. Θα σας πατάμε με το πόδι το κεφάλι στην ταράτσα του σπιτιού σας. Δεν είναι δική σας η ταράτσα. Δεν είναι δικό σας το κεφάλι. Δικά μας είναι όλα.
Δικές μας οι στολές. Δικές μας οι αρματωσιές. Δικά μας τα αυτόματα. Δική μας η έννομη τάξη. Δική μας η εξουσία. Δική μας η ανωνυμία. Δικά μας όλα. Και θα γίνονται ακόμα πιο δικά μας. Επιτέλους να αρχίσετε να μας φοβάστε. Επιτέλους να καταλάβετε κι εσείς. Επιτέλους να συνειδητοποιήσετε ότι όταν βάζουμε τη στολή μας, φοράμε την αρματωσιά μας και παίρνουμε τα όπλα μας, δεν είναι μόνο μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων με την οποία θα τα βάλουμε. Επιτέλους να συνειδητοποιήσετε ότι αν βρεθείτε μπροστά μας την οποιαδήποτε τυχαία λάθος στιγμή ή αν βρεθούμε εμείς μπροστά σας την οποιαδήποτε τυχαία λάθος στιγμή, εσείς ακόμη κι αν κάνετε ό,τι κάνατε κάθε μέρα, ακόμη κι αν θεωρείτε ότι είστε ο πιο νομιμόφρων, αν είναι να σας φερθούμε κτηνοειδώς, κτηνοειδώς θα σας φερθούμε χωρίς την παραμικρή διάκριση.
Δεν πάει να ήσαστε γενικά αναφανδόν υπέρ μας; Δεν πάει να ακούτε και να βλέπετε απ’ το πρωί ως το βράδυ Σκάι και να ψηφίσατε για την λευτεριά στην ‘Α Αθήνας; Την λάθος ώρα και στιγμή εμείς το ίδιο θα σας ξεβρακώσουμε, το ίδιο θα πατήσουμε το κεφάλι σας κάτω, το ίδιο θα σας κοπανήσουμε με γκλομπ. Θεωρείτε ότι είστε πολύ μεγάλης ηλικίας για να γίνει αυτό; Τα παιδιά σας τότε. Δεν θα το βρείτε εσείς, θα το βρούνε τα παιδιά σας. Γιατί αν κάτι ξεχωρίζει τους μεν από τους δε, δεν είναι το φρόνημά τους, δεν είναι οι νοικοκυραίοι από την μια και οι μπαχαλάκηδες από την άλλη. Αν κάτι ξεχωρίζει τους μεν από τους δε είναι το ποιος φοράει τη στολή και είναι πάνοπλος και ποιος όχι. Ποιος ενεργεί στο όνομα της ελληνικής δημοκρατίας και ποιος όχι. Ποιος είναι ο φορέας της εξουσίας στον δρόμο ή στο σπίτι σου και ποιος όχι.
Δεν είσαι ασφαλής, αν αυτό νόμιζες. Αν είχες την ασφάλεια για πολύ υψηλό αγαθό, είναι ο καιρός να καταλάβεις ότι καλά θα κάνεις, εσύ ή τα παιδιά σου, να μην έχουν κάνα συναπάντημα λάθος ώρα με ενστόλους. Τότε ξέχνα την την ασφάλεια. Τότε κινδυνεύεις. Το συνειδητοποιείς, μαλάκα μου; Νομίζεις ότι όλα είναι υπερβολές; Τι δεν έχεις καταλάβει ακόμα; Πόσων χρονών πρέπει να φτάσεις; Δεν καταλαβαίνεις ότι εσένα προσωπικά και το παιδί σου σε απειλούσε και σε απειλεί διαχρονικά πολύ περισσότερο ο ένστολος από ό,τι όλα αυτά που σου άρεσε να φοβάσαι και να τρέμεις;
Τις φωτογραφίες απ’ το Γκουαντάναμο με τις μαύρες κουκούλες τις θυμάσαι; Τις φωτογραφίες απ’ το Γκουαντάναμο με τους ξεβράκωτους κρατούμενους τις θυμάσαι; Καλωσόρισες στην εποχή της γλυκιάς αναγκαστικότητας.