Λες να ήσαν βλάκες και μύωπες, βραδύνοες και ανεγκέφαλοι, όλοι οι προηγούμενοι ιθύνοντες, είτε διοικούσαν ένα μαγαζί, είτε την Πολιτεία; Καλή μηχανή φαίνεται κατ’ αρχάς να στρέφεσαι κατά των σαράφηδων και των κραγμένων καταλλακτών, που φλερτάρουν με τον εαυτό τους, οπότε τους ρίχνεις βορά στο Κοινοβούλιο διότι έχεις ιδιόρρυθμη άποψη για την Λύτρωση.

Αν τα χαρτιά είναι εντάξει, θα έχεις πρόβλημα χοντρό. Παρεκτός και σε άγγιξε το πούπουλο της θεάς Τύχης και έπεσες σε σκιτζή που έγραφε στις πλακέ παντοφλίτσες του τα νόμιμα και τα πρέποντα.

Για την ώρα, τον ονόμασες, τον υπέδειξες και νομίζεις πως έστησες ήδη την γκιλοτίνα. Πρόλαβε άραγε κανένας να σου σφυρίξει πως ακόμη και  ο Στρατής Ανδρεάδης εκείνος, αποζημιώθηκε για την περιουσία που του κατάσχεσε ένας Εθνάρχης; Πως ανακτήθηκαν στη βούβα οι περιουσίες των οχρανιτών που απέδρασαν μετά την Κατοχή , και μάλιστα στα χρόνια του Ειδώλου σου;

Για την ώρα, παίζεις το κέλτικο φίδι. Πέτρα, ψαλλίδι, χαρτί. Ριχάρδος, διαφήμιση, χρυσός. Τάλε κουάλε τα τσίρκουλα που βάζεις να παίζουν με τις μονέδες, παίζοντας τον Μεγάλο Εκκαθαριστή. Επειδή τα έκανες καπάκια με τους Επίφοβους, νομίζεις πως σε περιμένει ήρεμος Απολογισμός, όταν δε θα σε χρειάζονται πια στους σχεδιασμούς των και πως θα περάσεις γεράματα ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά.

Δεν στήνονται εύκολα οι μύθοι.