Το σκότος και η φυλακή
25-05-2018

Διαφήμιση. Μαύρα σκοτάδια. Εκείνη, ξάπλα, υποφέρει. Μοιάζει με ακόλουθο της Χιουρέμ σουλτάν και το ημίφως δείχνει ημικρανία. Έρχεται στα τέσσερα με πυτζαμούλα, ένας που μοιάζει με τον παράφωνο των Γκράν Φάνκ ζητώντας κοκό. Εκείνη του προτάσει πόνους. Πονόδοντο, πόνο περιόδου, τέτοια και βάζει στην καούκα μια λαστιχένια φούσκα, τάχα ανακούφισης. Εκείνος, αντί καμιά καπότα βγάζει απ’ το πυτζαμάκι ένα αποτελεσματικό παυσίπονο. Η Χιουρέμ το βλέπει και της πέφτει το ύστερο. Η διαφήμιση είχε και δεύτερο μέρος, όπου ο τυπάς είναι κάτω από τα παπλώματα και του έχει η άρρωστη ρουφήξει πάσα ικμάδα. Η τέως άρρωστη γίνεται καυλώδης και θέλει κι άλλο. Αυλαία. Κι αυτό, όχι, δεν είναι βία. Δεν είναι προσβολασιόν, δεν είναι μια μαλακία και μισή. Είναι το φάρμακο που πρέπει να πωληθεί, δεν ξέρω το γιατί. Μύρια τέτοια. Κατά τα άλλα, εκλογές και το λουρί της μάνας.