Τα ύστερα του κόσμου
28-11-2018

-Γιατί χαίρεται ο κόσμος, πατέλα;

-Πού να ξέρω, παιδάκι μου. Δεν είμαι από εδώ.

Βρε ντουγάνια, βρε κοπούκια, βρε σερσέμηδες και σερσερήδες, τίποτε πιο εύκολο να διχάζεις τον κόσμο. Αρκεί να το χάψουν πως οι προθέσεις σου είναι αγνές και να θεωρείς απόλυτο δικαίωμά σου να συνεργάζεσαι με κάθε καρυδιάς καρύδι, παρέχοντας το συγχωροχάρτι με όποιονα δηλώνει «συμπαθών».

Αν ξυπνήσουν οι «απέναντι»,θα γίνει της Κορέας το κάγκελο. Και το δράμα είναι πως εσείς, οι υποκινητές, δεν πρόκειται να βλαφτείτε. Εμείς θα την πληρώσουμε πάλι. Που δεν γουστάρουμε κανέναν σας.

Κι αν είστε τόσο αφελείς, ώστε να νομίσετε πως έχουμε καταφύγιο στους «κεντρώους», χαιρετίσματα πως έχουν προλάβει άλλοι να δίνουν συνεντεύξεις και να κλαίγονται. Το κέντρο, αντί να βγάλει φλόγιστρο να συγκάψει την ύλη του, μοιάζει φούρνος με κληματσίδες που βγάζει ωμή την πρασόπιτα.

Α μα πια.

Ετικέτες: πολιτική