Πάλι σουρωμένος ήρθες, άχαρη ώρα της νυκτός, υπουργάρα που πας να βγάλεις από τη μύγα ξύγκι κι από το τσαντίρι μαρκαλέβια, αλλά κι από τα σοβαρά εισοδήματα. Εδώ και χρόνια, σε μια περιοχή όπου αν βρεθείς, σπάζουν glamping τα δοντάκια σου από το πουτσόκρυο.

Χιλιάνοι και Αρζεντίνοι της Γης του Πυρός και της Παταγονίας, κει που συνδυό δεν πορπατούν, συντρείς δεν κουβεντιάζουν παρά σαράντα κι εκατό και πάλε φόβον έχουν, έχουνε χτίσει Εco tents, γιούρτες (που εμείς πτύομεν ως βαρβαρικάς) και γεωδαιτικούς θόλους Φούλερ ντυμένους με επιπλώδη ντελικατέσεν και αίσθηση ρομαντίλας τύπου κάπταιν Νέμο.

Πηγαίνεις με το τραίνο των Άνδεων ή και με έλκηθρο και έρχεται τζάμπα το ζεύγος: από 400 δολάρες η εβδομάς για λιτό, τύπου γκούλαγκ καλυβάκι με σανίδες, έως και 2.000 δολάρες για ένα διαστημικό, αεροπλανικό σουπερντούπερ, που έχει και ηλεκτρικό φράχτη για να απανθρακώνει πιγκουίνους που σε ξυπνάνε κάνονταν «Πινγκ! Γκουίν!».

Για φαγητό κουβέντα, αλλά θα έχει αργεντίνικα κρέατα από τους βακέρος, άσε που μπορείς να μαζεύεις γκουανό από λαμπρές, χιονάτες κουτσουλιέ, και να το ανταλλάσσεις με τεϊόδεντρα και πιγκολίνους αν περάσεις από το Θιβέτ και τις χώρες των ελεύθερων Ογούζων.