Υπάρχει και ο εξοστρακισμός, η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και άλλες, άκρως χρηστικές μεθοδεύσεις, όταν η χώρα είναι πτωχή και χωρίς θέληση να αλλάξει.
Συνεχίζοντας την παραμύθα “αργούμε να τους πιάσουμε, αλλά τους πιάνουμε” το μόνο που θα κερδηθεί, είναι να αδειάζουμε τα μαγαζιά στο μέλλον, αφού σπάσουμε τα κεφάλια των Ιαβέρηδων.
Κι επειδή, έτσι και ειπείς κακή κουβέντα για τους διπλανούς σου, κρύβεις πόσο ιεροκρυφίως “διπλανός” είσαι και εσύ, ας περιοριστούμε στην αιωνόβια, υπόγεια τεχνική: δημοκρατικοί ρήτορες και γλυκίβραστοι ανθρωπιστές, τελείως άχρηστοι, περιμένουν μια πρώτη νύχτα κρυστάλλων να μας περιλάβει, ώστε επιτέλους να καταγγέλομεν τον επαίσχυντον φασισμόν, μπανταρισμένοι αλλά το ίδιο βλάκες.
Διότι σε κατρελάκι κατοικούμε, που έπιανε τα 120 μόνον σε κατηφόρα κλίσεως 40% και παραπάνω. Πέφτοντας από γκρεμνό, ήταν ταχύτερο.