Δεν υπάρχει κυβέρνηση που την έπιασαν να κάνει ζημιές και δεν την λιάνισαν. Αλλά το παρόν γκουβέρνο δεν το βάζει κάτω. Φυσικά, το λιάνισμα δεν οδήγησε παρά σπανίως σε τουζλαμά ψιλοκομμένον. Δεν είναι αυτή η διαδικασία έξωσης ή περιστολής. Ωστόσο, παρά το ότι πολλά γράφονται κάτω από το σφουγγάρι, υπάρχουν λέξεις κλειδιά να μας υπενθυμίζουν μέρες κατακραυγής: Βραχώδη Όρη, Μπάλκος, Παπατζής, πρασινοφρουροί, Κένταυροι, αυριανιστές, Τσαουσέσκου, και πάει λέγοντας. Η κατακραυγή δεν είναι απέθαντη και οι ζημιάρηδες πάντα κηδεύονται με τιμές και νοσταλγία. Φωνασκώ από το 1985 και αρθρογραφώ από το 1995. Αλλά πρώτη φορά, οι ενστάσεις και οι αντιρρήσεις που πάντοτε υπήρχαν, και καλά έκαναν, μοιάζουν καμωμένες από τον ίδιο εγκέφαλο. Διότι για καμιά κυβέρνηση τα τρία ή τέσσερα χρόνια δεν είναι αρκετά. Η φρεναπάτη μιας οκταετίας στοιχειώνει πολλούς.