Έπειτα, θέλοντας να αριθμήσω τους άδικους, έχωσα το ένα χέρι μες στην τζέπη του ράσου μου, και το άλλο ανάμεσα στο ζωνάρι μου, γιατί εκατάλαβα, αλίμονον! πως τα δάχτυλα δεν εχρειαζόντανε ολότελα.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Τέρμα το ψάξιμο, πισπιρίκο της συμφοράς. Από τότε που γεννήθηκε η συλλογή υπογραφών στην άρρωστη χώρα, ό,τι ζητούσαμε δεν γινόταν πράξη, ό,τι απεχθανόμασταν κυριαρχούσε με επιχειρήματα. Και αργά, πολύ αργά, οι νόμοι και οι διατάξεις στρέφονταν, τρίζοντας το γρανάζι τους, εναντίον μας.
Η ανθρώπινη μοίρα, παπάκο ξεπουπουλιασμένε, είναι ντυμένη με λέπια και ονειροφαντασίες. Κι όταν λείπει ο άνθρωπος από μέσα, τότε γίνονται όχι σκληρά τα πράγματα, αλλά αποκτούν μια βλέννα — την οριακή πλειοψηφία, την καταλαλιά, τις κλεμμένες λέξεις που από ευγένεια δεν ορίζεις την πατρότητά τους, τις αλλαγές απόψεων επειδή είναι γλυκειές οι σταδιοδρομίες και οι συνασπισμοί.
Όχι, τα αρχαία της Βενιζέλου δεν χωράνε επιχειρήματα, αλλά για να σωθούν θέλει κατάρες και μάτιασμα και κακό σπυρί στον κώλο και κλείσιμο με βία του Τρίτου οφθαλμού και να πτύεις μεσοδρομής τους πρωταίτιους και τους υπαίτιους, τους βολεμένους με ένα κατά συνθήκην ορθολογικό γιορντάνι σωτηριώδους παρένθεσης.
Τα ίδια και με τα πρόσφατα έργα της Ακρόπολης — τους «θιγμένους» πανεπιστήμονες, με την δανεική σκέψη, σκέψη από τα Κράβαρα και την Κρεμμυδαρού των πεποιθήσεών τους. Διότι είναι υπέροχο να ξεχωρίζεις από το αγριεμένο πλήθος των αμαθών, αλλά το πράττεις προκειμένου να αισθανθούν οι επιλήσμονες και οι αγνοιακοί ένα προσωρινό χάδι στο μηδέτερο σαρκίο τους.
Δεν είστε οι Μέτωνες και οι Ευπαλίνοι, καταλήγω. Στα Lego και στα Μεκανό ειδικευθήκατε. Αυτά που θα αφαιρεθούν από το σταυροδρόμι για να κουβαληθούν στο Ζειτενλίκ, στο Ζειτενλίκ θα μείνουν αφού δεν θα χωράνε στην επιστροφή τους. Είδατε εξάλλου, αλλά δεν προσέξατε το πλαστό παρομοίωμα «αρχαιότητος» στο μετρό των Αθηνών και ποτέ δεν ενόχλησε μια φωλεά ξανθών μυρμηγκιών που βλέπει εποχιακά την βασίλισσά του να κυνηγιέται από κηφήνες στους δήθεν ακατάλληλους για αμαξίδια αρμούς του Πικιώνη.
Σε λίγα χρόνια, η κρέμα από το γαλακτομπούρεκο που οραματιστήκατε να στηθεί κάτω από τις σόλες σας, θα πετσικάρει και θα γκριζάρει από τις ρέχες των ευσεβών, γεμίζοντας η επιφάνεια της διαδρομής τρυπίτσες φωλιάς τερμιτών. Αλλά οι πρωταίτιοι και οι τοποθετούντες τα δάχτυλα στο φιλιατρό, θα χάσουν αρκετές φάλαγγες καθώς η αόρατη σέγα του καιρού θα περνάει από τις ψευτοκαμωμένες αισθήσεις σας.
Κανένας «αντιδρών» δεν θα βρίσκεται στην ζωή όταν θα πράξετε τα άπρακτα. Αλλά τις νύχτες τα τελώνια θα σας διαβάζουν Θεοτόκη και εκειόν τον ψάλτη του Αγίου Ελισσαίου. Δεν το ακούνε οι Ιάδες ψυχές, αλλά δεν υπάρχει Κοστοβώκος, Αλανός και Γοτθογραίκος που να μη χαίρεται από την τραυλή ανάγνωση.
