Η Ειρήνη (Ρένα) Δούρου, ελληνίς πολιτικός και τρέχουσα Περιφερειάρχης Αττικής, κυκλοφόρησε ένα προεκλογικό βίντεο για να αναγγείλει έναν ζωντανό διαδικτυακό διάλογο που οργανώνει, με τίτλο «Ο Αγώνας για την Αλήθεια Ξεκινάει».
Ο μονόλογός της στο βίντεο είναι τέτοιος και τόσος, που αναρωτιέται ο θεατής τι είχε στο μυαλό της όταν το έκανε. Ή, έστω, στο κινητό της. Εξηγούμαι: το βίντεο ξεκινάει με προβολή εικόνων από την πυρκαγιά στο Μάτι, ενώ παίζει πένθιμη μουσική. Στο πλάνο μπαίνει η Δούρου κοιτώντας το κινητό της. Εμφανίζεται ένα πλαίσιο κειμένου, που γράφει ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΦΩΤΙΑ ΝΑ ΚΑΨΩ, ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Η Δούρου κοιτάζει το φακό κι αρχίζει να τονίζει με βαρύτητα:
“Πριν από περίπου ένα μήνα, οι ψυχικά τραυματισμένοι συμπολίτες μας στο Μάτι, ακόμα κι εκείνοι, που έχασαν αγαπημένους τους στη φωτιά, έλαβαν αυτό το τραγούδι, σ΄ένα αισχρό μήνυμα, που υποτίθεται ότι στάλθηκε από το προσωπικό μου τηλέφωνο. Όλοι ξέρουμε ποιος έστειλε αυτό το αισχρό μήνυμα.”
Το θέμα του βίντεο δεν είναι φυσικά οι νεκροί στο Μάτι, ούτε οι ευθύνες της Δούρου. Το θέμα είναι το κινητό της Δούρου. Που δεν έστειλε το μήνυμα. Αν υποθέσουμε ότι στάλθηκε. Αλήθεια, πώς βρήκε ο αποστολέας όλα τα τηλέφωνα των ψυχικά τραυματισμένων συμπολιτών; Και πώς έκανε μαζική αποστολή δεκάδων χιλιάδων μηνυμάτων; Αφού όλοι ξέρουμε ποιος έστειλε αυτό το μήνυμα, γιατί δεν ασκήθηκε δίωξη εναντίον του, ή ―έστω― γιατί δεν κατονομάζεται δημόσια;
Στη συνέχεια, για όσους αντέξουν να δουν το υπόλοιπο βίντεο, η Δούρου κάνει ό,τι μπορεί για να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι είναι πολλαπλά ποινικά ελεγχόμενη για τις πράξεις της στη διάρκεια της θητείας της, την οποία προσπαθεί να ανανεώσει. Μας καλεί σε διάλογο (αν είστε θυμωμένοι, ελάτε να μου μιλήσετε για το θυμό σας) ζωντανά στο φέισμπουκ ― άρα δεν θα κοιτάει στα μάτια μας παρά την οθόνη του κινητού της. Αν υποθέσουμε ότι θα απαντάει αυτοπροσώπως…
Για τη Ρένα Δούρου χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια εξουσίας για να ξεκινήσει τον αγώνα για την αλήθεια (που ξεκινάει λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές) και, με ένα απίστευτο λογικό άλμα, δεν εγκαλεί τον προκάτοχό της Γιάννη Σγουρό, αλλά τον διάδοχό της (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις), Γιώργο Πατούλη: «Θα σας απαντήσω… αλλά αξίζουμε απαντήσεις και από τον κύριο Πατούλη, τον επί δώδεκα χρόνια δήμαρχο, τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ, τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, που έχει άρρηκτη σχέση με αυτούς που μας έφτασαν ως εδώ». Ούτε λέξη για τη φωτιά και την πλημμύρα, ούτε λέξη για τις ευθύνες, ούτε λέξη για το κινητό της. Κλείνοντας, μας λέει με νόημα, δίχως να τον κατονομάζει: «Εγώ θα είμαι εκεί. Aυτός;»
Η όλη απαγγελία του παραμυθιού (γιατί για παραμύθι πρόκειται) γίνεται με τόνο σοβαρό, βαρύ και μάγκικο, όπως αρμόζει στην περίσταση. Σε αυτό, η Ρένα Δούρου θυμίζει τον αρχηγό της, μόνο που είχαν άλλα πρότυπα: ο Πρωθυπουργός διάλεξε να μιμηθεί φωνητικά τον Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ η Περιφερειάρχης μάλλον κάποιον τηλεοπτικό ηθοποιό, μπορεί από τη «Λάμψη», μπορεί από τη «Αστροφεγγιά», μπορεί και από αλλού.
Να σημειωθεί πάντως ότι στο κανάλι της Ρένας Δούρου στο YouΤube ανέβηκε και αγγλόφωνη εκδοχή (δηλαδή υποτιτλισμένη) του βίντεο, με τίτλο The fight for the truth begins!, για όσους πιθανόν να ψηφίζουν αλλά δεν ομιλούν την ελληνική, καθώς και άλλα χαριτωμένα βιντεάκια για τα δικαιώματα των αναπήρων, γυναικών, ομοφυλοφίλων, για τα οποία υποτίθεται ότι η Περιφερειάρχης ενδεχομένως να δώσει αγώνα την επόμενη τετραετία, μόλις ξεμπερδέψει με την Αλήθεια.
ΥΓ1. Στην περιγραφή της αγγλόφωνης εκδοχής του βίντεο, βλέπουμε ότι η Ρένα Δούρου έφτιαξε αυτό το βίντεο για να προκαλέσει τον Πατούλη σε διάλογο, όχι το κοινό. Γιατί δεν το λέει και στο ελληνόφωνη εκδοχή; Ίσως επειδή ο Πατούλης απέρριψε την ιδέα ενός τέτοιου ντιμπέιτ, ενώ στην αγγλόφωνη φέρεται να έχει συμφωνήσει.
ΥΓ2. Εγώ έχω μείνει με την απορία: αυτό το ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΦΩΤΙΑ ΝΑ ΚΑΨΩ, ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, που υποτίθεται ότι είναι τραγούδι, πoιο είναι; To «Δώσε μου Φωτιά» του Μητροπάνου δεν είναι, ούτε το «Φωτιά» του Αντύπα. Αν και το τελευταίο (σε στίχους Φοίβου) λέει «Φωτιά θα βάλω απόψε όλα να τα κάψω / κι απ’ την αρχή τον κόσμο αυτό να ξαναφτιάξω / Όλα σου τέλεια Θεέ μου καταβάθος / μα αυτή η γυναίκα παραδέξου ήτανε λάθος»…
