Αν έκοψε υποβρύχιο τα καλώδια που σέρνει μαζί του ο αδελφός του Μπαρμπαρόσα, ορθώς διαψεύδεται, ακόμη ορθότερα φιλάμε σταυρό πως δεν τρέχει τίποτε, αλλά και ψώμματα να είναι, χαλάλι. Όποιος το σκέφτηκε, οσμανλής ρωμιός ή λεβαντίνος, ρωσσαλγής, αμερικάνσκης ή απαγωγέας της Ευρώπης, χαράμ.

Από την άλλη, να μη απλώνουμε ωσάν το ρολαριστό χαλί της Κλεοπάτρας την δίχαλη γλώσσα της αμετροέπειας και να κρατάμε όχι απλώς μικρό καλάθι, αλλά μια μπομπονιέρα που χωράει δύο κουφέτα. Διότι το να μερεμετίζουμε μπαγδατότοιχο με χρυσόσκονη είναι άσκοπο ντιπ καταντίπ. Ρίξτε μια ματιά στις συμμαχίες μας. Ο Μπάιντεν, τουπίκλης Μπαϊντενόπουλος είναι ευγενής, πλην ραμολί πολλών ετών και παροδικώς βελτιώνει λόγω της μιγάδος αντιπροέδρου τα ποσοστά του, αλλά για τους οπλισμένους χιλιμπίλιδες της χύμα οικονομίας, φαντάζει ωσάν τέκνο γάμου Λιάγκραβου με Μανιάτισσα.

Επίσης ελεγκτέον εάν έχουμε εμπεδώσει τη σημασία των εκλογών πέραν της Δύσεως όπου ανήκομεν. Φουσκωμένες πλειοψηφίες δεν θεωρούνται αίσχη, διότι από Σμύρνης έως Χόγκι Κόγκι και από Καμτσάτκας έως Αφγκάν-Ιρανί κυβερνάει η οδός της Μετάξης και αμετροεπείς Λουκασένκοι. Και τέρμα, παρακαλώ, οι φήμες πως τάχατες δεν μας θέλουν οι Ιταλοί, ενώ οι Γάλλοι ξεραίνονται από έρωτα τα κλαδιά των. Λαός με τέτοια στάμινα, ως τα δικά μας και να μη έχει καταφέρει βαλκανική συνεννόηση, παραμένει ακόμη διπλωματικώς στο βρεφικόν «αγκού» και στο «γούτσου γούτσου». Η καταγγελία επονειδίστων εκλογών ανατολικώς του Όντερ Νάισσε, είναι εποχής  Ρήγκαν και επανάστασης του Ίντερνετ, μη γαμήσω, ενώ πολλά δυτικά «ελεύθερα κράτη» ενίοτε κοιτάζονται με απόγνωση μπροστά στα δικά τους αποτελέσματα.