Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του γραφείου όπου εργάζομαι λαμβάνει καθημερινά πλήθος μηνυμάτων. Ένα εξ αυτών ήτο η διαφήμιση σεμιναρίων δημιουργικής γραφής. Ο τίτλος με καπς λοκς παρέπεμπε όπως έγραφε και ο Αλέξανδρος Ζωγραφάκης εδώ σε μία πεποίθηση ότι είμαστε υπεράνθρωποι. Η μαρκίζα σε αντιμετώπιζε ως ισάξιο των λαμπερών αποτελεσμάτων που προοικονομούσε σχεδόν το απόλυτο όνειρο ως παιχνιδάκι και εμείς θεωρούσαμε πως όλα τα μπορούμε τυφλωμένοι από την επιβλητική γραμματοσειρά να δεσπόζει στη λευκή αχανή οθόνη του υπολογιστή μας.

ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Συνέχιζα να διαβάζω ποια είναι αυτή η μέθοδος που θα με μετέτρεπε σε φίρμα των μπεστ σέλερ, ενώ άρχισα να σκέφτομαι το ταλέντο μέσα σε αεροστεγείς φιάλες να μεταγγίζεται ύστερα από μία απλή αιματολογική εξακρίβωση της ομάδας αίματος. Π.χ. έχεις ΑΒ θετικό, πάρε λίγο Φώκνερ.  Έχεις 0 αρνητικό, πάρε λίγο σύγχρονο νομπελίστα Καζούο Ισιγκούρο και πάει λέγοντας.

Πριν περάσω στη δεύτερη παράγραφο της διαφημιζόμενης σχολής, άρχισα να σκέφτομαι μικρά καλικαντζαράκια με κοφτερά δόντια και γαμψά νύχια, φοβερά πεινασμένα και αιμοσταγή να τρώνε λέξη- λέξη τις σελίδες μεγάλων έργων. Η ατμόσφαιρα να είναι σκοτεινή και οι σάρκες των ιστοριών να ξεσκίζονται μέσα στο υπόγειο σφαγείο-σχολή δημιουργικής τέχνης. Χρατς, χρουτς! Τι νοστιμιά!

Φυσικά, υπάρχουν και αξιόλογοι άνθρωποι που οδηγούν τους άπειρους μαθητευόμενους να βρουν το στιλ τους μέσα από τις δικές τους εργασίες και διαβάζοντας όση περισσότερη λογοτεχνία μπορεί ο καθένας. Σίγουρα, υπάρχουν αυτοί που αγαπώντας πραγματικά τη λογοτεχνία δεν θα σε βάλουν στο ρινγκ να ρίχνεις μπουνιές για το καλύτερο ανάγνωσμα, θα έρθεις σε επαφή με ανθρώπους με το ίδιο ενδιαφέρον και ίσως τελικά ξύσουν καλύτερα το διαμάντι του καθενός ή πιο γρήγορα. Αλλά επίσης σίγουρα η συγκεκριμένη σχολή δεν συγκαταλέγεται σε εκείνες με τους ανθρώπους που μπορεί να κάνουν τα παραπάνω.

Από αγοραίο έρωτα βρίσκουμε ευκόλως, το ζύμωμα ψάχνουμε.