Δεν είμαι εύπιστος άνθρωπος. Θα έλεγα πως προτάσσω δυσπιστία σε ό,τι ακούω, κι αυτή η καλογερική είναι βαριά. Αν καμιά φορά πετάω κοτσάνες ή λάθος εκτιμήσεις, είναι επειδή έχει σπάσει μια ντίζα, υπάρχει φούιτ σε τρία λάστιχα ή σκουριάζει η κρεμαγέρα.

Διαπερνώντας με κουράγιο την παροδική κατάθλιψη που τράβηξα από την κοινοβουλευτική γελοιότητα της Τετάρτης, άρχισε να δουλεύει  ο ακοίμητος σκώληξ που  μου τρώει τα τσαούλια. Δεν μπορεί, σκέφτηκα, παραείναι χοντρή η πλάκα που μας παρέχουν. Κάτι πρέπει να τους κινεί και εκτραχύνονται, ενώ κανένα πραγματικό ζήτημα δεν φαίνεται να τους αγγίζει.  Η ανταλλαγή λέξεων που έχουν σκοπό να διαταράξουν συνειδήσεις ενώπιον κάλπης, αποκλείω να παράγεται από τα εντόπια τσακαλάκια. Πολλά, αισθάνομαι να τα έχω γεννήσει. Μπορεί η λέξη «μαλάκας» να είναι παντός καιρού, αλλά δεν προσάπτω σε μέλη της Βουλής να κινήθηκαν λόγω χαϊβανισμού.

Πόθεν η μεσελληνική ιδιοτυπία;

Ακατάλληλος για παραγωγή ίντριγκας, ο μεσέλλην, κι ας λένε απίστευτες ιστορίες, εμπιστεύεται ένα πράγμα: την διαρροή από «εμπιστευτικές πηγές». Αυτός ο διαρροϊκός τυπάς, ξεχνάει να το βουλώσει όταν σαν φήμη, υπάρχει αύρα κάποιου κινούντος τα νήματα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μπόμπες έχω διαχειριστεί στον έλλογό μου βίο.

Όσες φορές απέρριπτα διάφορες φήμες, και το έπραττα συχνά, ήρχονταν μέρα σημαδιακή που εισέπραττα πλέον όχι ένα κουτσομπολιό, αλλά μια τεθωρακισμένη ογκηρά παράδοση, απολύτως τεκμηριωμένη και αρραγή. Έτσι, εάν έδειχνα παγερή αδιαφορία αν ο τάδε έχει καζαντήσει από μίζες ή ο δείνα έχει πάρει σβάρνα τα λεμονάδικα, η φήμη γινόταν σαφής υπαινιγμός,ο υπαινιγμός γινόταν Αφήγηση και η Αφήγηση στο τέλος αποκτούσε τα απαραίτητα patterns.

Τώρα, κοντεύω να καταλήξω πως δε κοιλοπονούσε το βουνό και γέννησε ποντίκι, αλλά πως οι φορείς αυτής της διαδοχής από σιχαμάρες ασκούσαν μιθριδατισμό στον ψόφια να σκανδαλολογήσει αποδέκτη. Του τα έρριχναν σταδιακά και από διαφορετικά χείλη.

Περί ντουέτου και τριολέ

Βλέπετε, τα μεγάλα κόμματα που υπάρχουν, και ποτέ δεν είναι τρία (αφού η ψήφος είναι ναι-όχι και όχι ναι-όχι-ίσως) υπάρχουν επειδή υπάρχει το δίλημμα που τα στοιχειώνει. Ενώ αν προσφερθεί στον ψηφοφόρο είτε ένα και ενιαίο ψηφοδέλτιο, είτε εάν υπήρχε τρόπος να υπάρχει ψηφοφορία που θα τον υποχρέωνε να προσθέτει στον αγαπημένο του συνδυασμό και έναν, μόνον έναν αντίπαλο επί ποινή ακύρωσης της ψήφου του, η χώρα θα ήταν διαφορετική. Τελείως.

Κι επειδή αυτά είναι ουτοπικά και έτσι, γύρισα ανάποδα τη σκέψη μου: οι συνεταιρικές κυβερνήσεις, η σφαλιάρα στον δικομματισμό, μετά το 2012, είναι στην Ελλάδα καθεστώς. Πολλές φορές αυτές οι ενώσεις δείχνουν μαυροφόρα απελπισιά. Ποιοι το επιζητούν αυτό; Μα αυτοί που ποτέ δεν έκρυψαν ότι επιθυμούν για τη χώρα να νταραβερίζονται με μια πηγή διακυβέρνησης. Όπως πράττουν στις πατρίδες τους συχνά με τις δικές τους κυβερνήσεις.

Ειδικά για τις αποικίες χρέους και δέους, όπως η δικιά μας, οι Ευρωπαίοι το θέλουν αυτό το κράμα, αλλά χωρίς να το παίρνουμε είδηση. Διότι ως ευέξαπτα και αψίκορα κοκκοράκια, αν μαθαίναμε πως μας προμαγειρεύουν το αποτέλεσμα, θα γινόταν του Καντάφη το κάγκελο. Άρα, σωτάρουν το μίγμα και η  κατσαρόλα αναλαμβάνει τα υπόλοιπα.

Παρένθεση. Την ψάξατε;

Θα θυμάστε ή θα έχετε μια ιδέα από την Αποστασία του 1965. Τότε είχαμε Αυλή και τους Αμερικάνους. Τα μεγέθη και τα συμβάντα δεν συγκρίνονται, αλλά το αποτέλεσμα βεβαίως. Φτιάχνεις ένα ρολό με κατιμά και αυγά και βάζεις ένα κόμμα να γεύεται και να υποστηρίζει τον μάγειρα. Δεν ήταν συνταγή σιγουράκι, αλλά τότε πάντα υπήρχε μια δικτατορία να γευτείς και να δεις τη γλύκα. Με την συμμετοχή της Ευρώπης δεν γίνονται πια τέτοια.

Προς μία εθνική μπουγιαμπέσα

Η παροχή δυσκολιών στην άκρα ακροδεξιά είναι η αρχή. Χωρίς Χρυσή Αυγή κραγμένη και μπρούτα οι γουαναμπήδες οπαδοί της θα απορροφηθούν από τα περιλάλητα κόμματα του συνταγματικού τόξου. Δεν θα διαχυθούν όλοι προς την Δεξιά. Οι φασίζοντες δεν θα έχουν δική τους τήβεννο. Θα σκαλώσουν παντού. Μη ξεχνάμε πως οι γερμανοντυμένοι της Κατοχής δεν ήταν όλοι μεταξικοί. Είχε αρκετούς απότακτους βενιζελικούς.

Θα μας συνασπίσουν προς μία ομόγνωμη διακυβέρνηση και θα επιτρέπουν την συνύπαρξη με μικρότερα κόμματα για να καλύπτουν τις αβανίες των ενωμένων «μεγάλων». Κι επειδή μας έχουν αναλύσει και μας ξέρουν κι από την καλή, κι από την ανάποδη, όλα αυτά θα τελούνται υπό συνταγματική κομλφό σκέπη. Εννοώ πως ό,τι πράττουν οι κυβερνήτες, θα το πράττουν υπό ενεργό ετερογνωμία.

Η προφανώς ασθενική ηγεσία Μητσοτάκη και η δημιουργία μιας μπάλας από τριχωτά «όχι» στον απειροστικό λογισμό των Ζαίων, είναι το κλειδί για να ησυχάσουν από εμάς.

Δεν είμαι εύπιστος άνθρωπος, αλλά μήτε και οι αναγνώστες μου αναμένω να είναι. Κρατήστε προσώρας το ύφος και το 2% του περιεχομένου. Τούτο γαρ ασφαλές εστι έργον (Νόμοι Ιουλιανού του Ασκαλωνίτη)

Έως ότου συνέλθω και συνετισθώ, σκέφτηκα να σας παραθέσω τμήμα της δικής μου εκδοχής για τα συμβάντα της Τετάρτης που καλά κρατεί, λαμπρώς εξελίσσεται, αλλά για καλό και για κακό, ρίξτε της μια ματιά:

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΗΣ ΔΙΑΛΟΓΙΚΗΣ, ΟΥΔΑΜΩΣ ΔΕ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΒΕΡΛΑΝΔΗΣ

ΦΟΥΡΙΟΖΟ:

Εκλαμπρότατε, αγκαλά είσθε παιδάκι της οχιάς και πορδή εκφραζομένη με δύο εξατμίσεις, δεν εξεπλάγην που τολμήσατε, παρά την μηδενικήν παιδείαν σας και τι λέγω, εις βάρος αυτής,να μη επαινέσω την δικολαβίαν και το τυραννικόν σας πείσμα να ανατρέψετε Νευτωνείους και Αϊνστανείους φυσικούς νόμους.

ΒΙΤΣΙΟΖΟ:

Τι θέλουτε να πούτε, ορέ μπαγάσικον βάμμα ιωδίου, ξεκουνημένη αχλαδιά. Οι εμοί λόγοι ουδαμώς θιγγάνουν αποτρόπαιας εκφράσεις. Ευχή μου, να κοκκαλώσετε το ίρτζι σας, δακρύων και σύννους,εισακούσας την χλίψιν και τον στοχαστικόν λυρισμόν του γίγαντος των Σφακίων που σας ετάπωσε αρκεσθείς εις υψιτόνους μαντινάδας.

ΦΟΥΡΙΟΖΟ:

Υμείς, μοι προσάπτετε συγγένειαν πρώτου βαθμού με του Τέρηδος Χρυσού την φάραν και εσιώπησα.Δώρον εκ Θεού σας εθεώρησα αρχήθεν και σας περιφρονώ, ναρκοθετήσας την περίμετρον (φωναί εκ του ακροατηρίου: σάλτα και γαμήσου διαολόσπερμα, σάλιαγκε και μάλιαγκε, μαλάκα!) ναρκοθετήσας, λέγω την περίμετρον και με ήθος καινόν ματίσας και καλύψας ταις πομπαίς σου. Πρόεδρε, επικαλούμαι τον κανονισμόν.

ΠΡΟΕΔΡΟΖΟ: Συχία, Ησυχία! Μη επιπέσω νύκτωρ και επιθέσω στούμπον εκ ρακών τη υμετέρα ζώνη του απευθυσμένου Σας, ώ ατακτούντες ουτιδανοί!

ΦΟΥΡΙΟΖΟ:

Στενάζει το Φορλί, η Ραβέννα γοτθίζει και υμείς το σκώρ αναδαυλίζετε, ντροπή της πυγολαμπίδος και αίσχος της αιγός ήτις προσποιουμένη την Λύκαιναν ανέχεται το βύζαγμά σας. Κανάγιαι! Τέσσερα έτη τώρα τους νεογιλούς οδόντας απορρίψαντες, και κυνόδοντας τέσσαρες εκβλαστήσαντες, το μαστάρι της αιματώνετε!

ΒΙΤΣΙΟΖΟ:

Την φύτρα σου πτύω, την Ελίταν σου απορρίπτω, έρρει τα κάλα και  είμαι ο αποκλειστικός φορεύς της ναυπηγήσεως νέων κάλων. Άκουέ τα, ιδεοληπτικόν γιουρούκι, βάμμα κεζαπίου, ακροδεξιέ σκόλοπα, Μαρεβικον σύμπτωμα,βαθύπλουτε , βαθυπλοών σε γκιόλα, επιπεδόρηχε και ρυγχομπερτόδουλε.

ΠΡΟΕΔΡΟΖΟ: Ησυχία!Απορίομεν τι χρη δραν! %%&^##$##@@! (ομιλεί μη ακουόμενος)