Οι Βάκχες διαμήρισαν τον Πενθέα και οι Μακεδόνες άκουγαν εκστατικοί τον Ευριπίδη. Χίλια χρόνια αργότερα, οι κυράδες της Μητέρας Θεσσαλονίκης διατρυπούσαν με βελόνες πλεξίματος τον ρήγα Περβούνδο, υπαίτιο για πολλά φονικά της πόλης. Αυτά, μας φαίνονται κεκοσμημένες ερμηνείες του ποιήματος «Τριζόνια» του Γιώργου Σεφέρη και τα υπόλοιπα τα διαχειρίζονται φιλάνθρωποι διαχειριστές της βίας στην κοινωνία της Ανοχής. Και υπό άκραν υποκρισίαν, ο Χρυσοχοΐδης φοράει την προβιά του οργισμένου αμνού και υπόσχεται πως θα πράξει το καθήκον του.

Αλλά, μινίστρο, ή τες διαδηλώσεις θα υποτάσσεις ή τους ξέφρενους φονιάδες. Και ελπίζω να κοπεί το αηδιαστικό έθιμο του δημοσίου κελαηδίσματος των διαφόρων δικηγόρων υπεράσπισης που απλώς αραιώνουν με μέλι το βάναυσο ακουαφόρτε του όποιου φταίχτη αποκτά ως καραμαλάκας επιχειρήματα, είτε βιτριολίζει μια γυναίκα, είτε σαλιάζει ένα κοριτσάκι, είτε ο αδιάφορος ένστολος μουρμουράει «γκχμ, θα ενεργήσουμε» όταν ένας τρελάρας σφάζει μια οικογένεια στη Μακρυνίτσα.

Δεν είμαι τόσο μαλάκας ώστε να πιστεύω πως «όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια», μήτε σκοπεύω να καταγγείλω την ανωφέλευτη βία. Απλώς δεν καταλαβαίνω με τι κύρος και αυθάδεια στέλνουνε ενστόλους να «καθαρίσουν» μια γειτονιά, την ώρα και την στιγμή που ένας Άδωνις ο αναπτυξιακός επαινεί την παφουκίαση, καθώς και άλλοι λαοί χαώνονται.

Ο Χρύσων Χοΐδης ξέρει, απαλλασσόμενος από τα χασίσια, πως θα διαθέτει άδειες φυλακές και 70% λιγότερους «ενόχους» στην κακούργα κενωνία.

Λείπουν στελέχη από παντού. Γεμίστε τα και βγάλτε τον σκασμό. Αν τώρα θέλετε επιπλέον να μεθύσετε με το αθάνατο κρασί του 21, κέφι σας και καπέλο σας και καραπουτανιά σας.