Το να είσαι μικρόψυχος και φθονερός δεν αποκλείει εξ ορισμού την ευστοχία των βιτριολικών βελών σου. Λίγο πολύ δεν υπάρχει άνθρωπος για τον οποίο να μην μπορείς να πεις κακίες οι οποίες να πατάνε σε κάποια υπαρκτή βάση. Το πιο εντυπωσιακό λοιπόν στις ασυναρτησίες Χωμενίδη για τον λίγες μέρες μόνο μακαρίτη Μικρούτσικο, είναι ακριβώς αυτός ο συνδυασμός μικροψυχίας, φθόνου και μιας εντελώς ό,τι να ‘ναι ανάγνωσης του φαινομένου που γέννησε η μελοποίηση του Καββαδία απ’ τον Μικρούτσικο, μιας εντελώς ό,τι να ΄ναι ανάγνωσης των λόγων για τους οποίους αγαπήθηκαν τόσο τα ποιήματα του Καββαδία μέσα απ’ τα τραγούδια του Μικρούτσικου. Μπορεί κανείς να εικάσει ότι στο υπόλοιπο του βίου του ο Χρήστος Χωμενίδης, ακόμη κι αν καταφέρει να γράψει άρθρα περισσότερο χυδαία, δεν θα καταφέρει ποτέ να γράψει άρθρο περισσότερο γελοίο.