Ένας κατ’ απονομήν ή κατά φαντασίαν στρατηγός που σύναξε ασκέρι και το χαράμισε σε χρόνο ρεκόρ, γεμίζοντας Ρονίν τις ρούγες. Και στα τέλη του πολιτικού του βίου, επιστρέφει στον συνασπισμό που κάποτε τον αγανάκτησε, ενώ ήταν ολοφάνερα η δεξιά του πτέρυγα, και οι δεξιές πτέρυγες είναι τόσο απαραίτητες, όσο και αριστερές, για να μη κακοφορμίσουν τα κινήματα. Ο άνθρωπος που δεν κατέχει την τέχνη και την τεχνική της Άμυνας, ορίστηκε καλφόπουλο ενός απίθανου συμμάχου της κυβέρνησης, που ωστόσο έχει τα απαραίτητα ψηφαλάκια για να ανάβει τζάκι τους χειμώνες. Ο Κουβέλης, που νομίζει πως μιλώντας καθησυχαστικά και προεδρικά, στρογγυλεύοντας τις λέξεις του, θα μείνει ως Φωκίων, αυτός, ο γεννημένος Άρατος.
Ο Άρατος
01-03-2018