Ορολογίες
30-04-2020

Αν κατάλαβα καλά, η χώρα τέμνεται ανάμεσα σε δύο if. Μεταφράζεται «σε δύο υφάκια». Είναι το if της υγείας, και το if της αφθονίας. Στο πρώτο, περιμένουμε το εμβόλιο και κανα γιατρικό. Στο άλλο, περιμένει ένα ποσό, καθόλου ευκαταφρόνητο, είτε δανεικό, είτε επιδότηση. Όσο ταχύτερα βρεθεί το εμβόλιο, τόσο λιγότεροι θα βάλουν το χέρι στο μέλι.

Καθώς δεν ξανάτυχε τέτοιος ιός, το μόνο αντίστοιχο που υπάρχει είναι το σχέδιο Μάρσαλ, καθώς και διάφοροι έρανοι που συγκινούσαν το πανελλήνιο, αλλά χάθηκε το μπαγιόκο στο δρόμο. Όπως με τους πυρόπληκτους στην Ηλεία και τους έρμους με ένα τσουνάμι σε μακρινά νησιά.

Σε κάθε περίπτωση, ακούω βερεσέ όλες τις φιλανθρωπικές εκδοχές και ψάχνω να βρω τους πούρτσους και τους ζαμπαράδες που θα εξαφανίσουν την έξωθεν βοήθεια. Αυτοί κι αν είναι ιοί που ποτέ δεν βρέθηκε γιατρειά απ΄αυτούς.

Διότι η χώρα μου υποφέρει όχι από διχόνοια και μαλακίες, αλλά από τους πονηράντζες που καμώνονται τις ελεύθερες συνειδήσεις και βγάζουν από τη μύγα ξύδι.

Για τους περίεργους, ζαμπαράς είναι ο γυναικάς, ο μοιχεπιβάτης, ο σαλιαρέας και πούρτσος το πηδηχτό αρσενικό κατσίκι που προαλείφεται για μέγας Τράγος.