Mε δεδομένο πως άρτι βραβεύτηκε με Όσκαρ ηθοποιός ετών 83, δείχνει πιθανό να υπάρξει Αμερικανός Πρόεδρος ετών 82, οπότε η Γενοκτονία των Αρμενίων δεν θεωρείται παρ΄εμού ψεύτικη φόλα για να προκύψει κάποια αναθεώρηση κατόπιν διαπραγματεύσεων. Αυτό το κρατούμενο, παραμένει ισχυρό.
Επομένως απομένει ως εναλλακτική λύση μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών, μόνον η μη μακροημέρευση της εποχής Ερτοάν. Αφού βεβαίως, μεσολαβήσει μια μάλλον βραχεία περίοδος βίαιης αντίδρασης, με αμφισβήτηση του αεροδρομίου επί τουρκικού εδάφους που χρησιμοποιούν αεροπλάνα των ΗΠΑ για να υποστηρίξουν σε περίπτωση κινδύνου, το Ισραήλ, ενώ δεν αποκλείω να κυκλοφορήσει μια πειστική για την Σιιτική Σκέψη αντικατάσταση του όρου «γενοκτονία» με μία ηπιότερη έκφραση, όπως «ξαντέρωμα των προδοτών της γαλαζιας πατρίδας».
Η θεωρία Ερτοάν για ένα βάρβαρο στίφος εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων που κατέσφαξαν το άνθος της Οθωμανικής κοινωνίας, εννοεί ανακριβώς την βραχύβια σύμπραξη μειονοτήτων του δυτικού Χαλιφάτου, όταν η Τσαρική Ρωσία διείσδυσε ΝΑ του Καυκάσου με τακτικό στρατό, εμπνέοντας βραχύβιες ελπίδες ανεξαρτησίας Αρμενίων, Ποντίων και Νεστοριανών.
Ήταν μία βραχεία διείσδυση που εξανεμίστηκε τάχιστα και αρκεί να διαβάσει κάποιος το απομνημόνευμα του διδασκάλου Κανδηλάπτη, αυτόπτη μάρτυρα της έκλειψης του Αρμενικού στοιχείου, που εν θεία αφελεία περιγράφει αυτό που σάστισε τους Αρμενίους. Και σε καμία περίπτωση δεν εξεγέρθηκαν «150 έως 300 χιλιάδες φονιάδων Αρμενίων» ενώ ο ισχυρισμός του Ερτοάν πως από τα οθωμανικά βαλκάνια έως τον Καύκασο γέμισε η χώρα του εξόριστους (εδώ μπερδεύει πονηρά την πολύ πιο περιορισμένη άτυπη ανταλλαγή πληθυσμών της περιόδου 1912-1915) ενώ η παραμονή εκατομμυρίων μουσουλμάνων στα Βαλκάνια, αλλά και στην ανατολική Μικρασία αφαιρεί πολλή λογική από τα έωλα επιχειρήματά του. Πολλοί από τους ισχυρισμούς του βρίσκονται σε πειραγμένα σχολικά εγχειρίδια του Κεμαλικού καιρού.
Η μαύρη αλήθεια είναι πως η γενοκτονία των Αρμενίων συνέβη, ολοζώντανη, από την διόγκωση της νεοτουρκικής φάσης του Ανατολικού ζητήματος, υποστηριγμένη από παλαιόθεν απεσταλμένους Γερμανούς στρατηγούς που ενίσχυαν, αφοσιωμένοι, το Χαλιφάτο. Τα απόνερα αυτής της εγκάρδιας συνεννόησης, δεν υπάρχει βαλκανικό κράτος ή μικρασιατική περιοχή που να μη τα υπέστη. Χώρια το αίμα που χύθηκε μεταξύ συνθηκών Σεβρών και Λωζάννης.
Όχι. Ο Ερτοαν, μόνον εάν αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ θα συγκινήσει μερίδα του Δυτικού κόσμου. Εξάλλου από σήμερα στην άτυπη πενταμερή της Γενεύης, όπου μάλλον θα δηλωθεί από την Τουρκία πως αναγνωρίζει όχι ένα διζωνικό αλλά δύο κράτη στην Κύπρο, το πολύ να πέσει μουλάρωμα εμμονικό για το ζήτημα που έχει ισχνές ελπίδες να ισχύσει. Βέβαια, στην παρούσα κατάσταση της «γαλάζιας πατρίδας» τίποτε δεν αποκλείεται, μόνο που θα είναι ο όποιος ισχυρισμός άτοπος και βοηθημένος μόνον από κάποια «δεύτερη σκεψη», του βρεττανικού λέοντος εάν βέβαια προβληθεί ως τσιτάχ και όχι ως άρχων των ζώων.
