μείωση

μεταρρύθμιση

διαφάνεια

μετάλλαξη

δουλειές

επιχειρηματικότητα

αλλαγή

νοοτροπία

ριζική

μηχανισμοί

αξιοποίηση

μετεξέλιξη

σύμπραξη

ιδιωτικοποίηση

εργαλεία

δικαιοσύνη

παραγωγικότητα

ανταγωνιστικότητα

εξωστρέφεια

βελτίωση

ελπίδα

στόχευση

επενδύσεις

σύγκλιση

αποτελεσματικότητα

επανεκκίνηση

αύξηση

…..

Κάθε Σεπτέμβρη.

Απέναντι απ’ τον υγρό -μονίμως, φρονώ-  Θερμαϊκό

δίπλα και μέσα σε εξέκιουτιβ δίκλινα

φραπόγαλα σε λόμπι, μπλακλέιμπελ σε ρουφγκάρντεν,

ανάμεσα σε σουτζουκάκια, συναγρίδες, ταραμά

μπαόκια

και λερωμένες οδοντογλυφίδες,

μίνιστερς

και γενικοί γραμματείς

μέσα σε κουστουμάκια

με τρεις τσακίσεις χαμηλά (μη το παίρνεις άλλο, ίσως ψηλώσει το παιδί)

γραβάτες τραγωδία και ορφανά από κόμπους στέρνα

σκαρπίνια καινούργια, δυο νούμερα μεγαλύτερα

να μη σε χτυπήσουν, πού να τρέχεις για χανζαπλάστ

Παύλου Μελά και Tσιμισκή γωνία,

δωδεκάποντα σετάκι με Ρίλκεν 7.13 σαντρέ

πλάι σε πλατφόρμες, με άβαφη ρίζα

φιρφιρίκοι, σκεμπέδες

και κίτρινα/καφέ υπουργικά βρακιά

με μπαϊλντισμένα λάστιχα

που δεν πρόλαβαν ν’ αλλαχτούν

γιατί

το Καθήκον προέχει.

Κάθε Σεπτέμβρη

το ποίημα ίδιο.

Αλλάζει μόνον ο ποιητής.

Κι όλοι μένουν να αναρωτιούνται

όχι τι εννοούσε,

όχι (είμαστε πια όλοι ποιητές, τα μάθαμε τα κόλπα)

αλλά γιατί τέτοια επιμονή

στα ξαναζεσταμένα προκαταρκτικά

και στο φτηνό λιπαντικό

αφού ποτέ, εξ όσων ενθυμούμαι, δεν αρνηθήκαμε

(καλά, όχι εσύ)

στοματικό, κατά φύση, παρά φύση

κι οργασμό (προαιρετικά)

στους Καυλωμένους για τη σωτηρία μας.