Θα μπορούσε να υπάρξει τέτοια υπονόμευση στη χώρα, έτσι που τα στελέχη της Βουλής φέρονται ωσάν χασοδίκες σε καφενέ της Παλιγγνεσίας, αλλά οι αυτοματισμοί των υποδομών μας κρατάνε πεισματικά και τσάτρα-πάτρα, μια πορεία. Η έλλειψη διασκέδασης ήδη καλύπτεται από την τριανδρία Κοκλώνη-Τόνι Σφήνου-Σεφερλή, οι δηλώσεις των Υπουργών θυμίζουν τα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια στην ΔΕΘ των χρόνων του Ψυχρού Πολέμου, αντιπολίτευση υπάρχει αλλά μοιάζει με μαγιονέζα που κόβεται από βιαστικό τυμπανισμό, άρα δεν υπάρχει, κι ενώ με τα υπάρχοντα απολειφάδια, μια μετριότατη κεντρώα πολιτική κίνηση μπορεί να ψιλοκυβερνήσει ώσπου να αρχίσει ο κόσμος να χτυπιέται με εμβόλια, αλλά πεντέξη κεντρώοι (φέξε μου και γλύστρησα) πολιτικοί δεν θέλουν να εκτεθούν.

Δυστυχώς, δεν θα υπάρξει οικονομία ζωών ― το να «ξεσκάσουν» μερικοί θεωρείται ανωτάτη αξία του βίου, ακόμη και με θανατερή απόληξη. Κι από την άλλη, υπάρχει, σπάνιο και επιλεκτικά, όχι ένα εμβόλιο, αλλά ένα φάρμακο ― κάτι αντισώματα που διαδίδεται πως διέσωσαν έναν Πρόεδρο και έναν Αρχιεπίσκοπο, αλλ΄αν υπολογίσεις τις δόσεις που απαιτούνται και το ύψος σε λεφτά κάθε δόσης, μόνον οι πελούσιοι ή οι φιλοτομαριστές θα ευεργετηθούν, χώρια οι εγκρίσεις. Οι άλλοι, στη σειρά, με κάποιο εγχειρίδιο φιλοσοφίας ή θεολογικής σκέψης.