Αυτοί που βλάπτουν το σύστημα της Εξουσίας είναι συνήθεις άνθρωποι χωρίς ιδιότητες που γνωρίζουν την τέχνη της πολιτικής επιβίωσης, την οποία γνωρίζουν άριστα μερικά αγριολούλουδα, ένα σύνηθες μπακακάκι και ένας επηρμένος ποιητής, δηλαδή οι πάντες.

Σήμερα, οι γιατροί μιας Επιτροπής, βρίσκονται αλληλέγγυοι με τους αρχαιολόγους που έχουν την ατυχία να ακολουθούν τις μεθοδεύσεις του ΚΑΣ. Δήθεν ανεξάρτητες, αλλά μονίμως «συμβουλευτικές» επιτροπές. Επειδή η χώρα, αντί να κυβερνηθεί από έμπειρους υπαλλήλους με γνώση του αντικειμένου της αρμοδιότητάς τους, είναι υποχρεωμένη, βάσει το ρητού «μπλαμπλαμπλά δημοκρατία, μπλαμπλαμπλά με εκλέξανε» να ακολουθεί τους άσχετους που απαρτίζουν εν πολλοίς την λεγόμενη «πολιτική ηγεσία» ήτοι του ακολούθους του δόγματος «παρ΄το αυγό κια κούρεφτο»

Τρεις τέσσερις φορές διέτρεξα την Εύβοια στον άξονά της, και πουθενά δεν έλειψαν οι γκιόλες και τα στάσιμα νερά από χαίνουσες πλημμύριες που σκέπασαν τους κάμπους της κάθε τόσο. Όπως ακριβώς οι πλημμύρες της Χαλκιδικής. Που μάλιστα ετοιμάζει και φράγμα, για να πνιγεί μια και καλή το κεφαλοκλείδωμα της χερσονήσου, τα ρέμματα που πέφτουν κάθετα στη θάλασσα και τα ανοιχτά μέτωπα του ποταμού Αμμίτη, παρέα με είκοσι χωριά υποταγμένα στη μαλακία του ενός και του άλλου, να χτίζει πάνω σε ξεροπόταμα.

Και γιατί, ενώ έβρεχε καρέκλες, δεν λειτούργησε η κινητοποίηση μέω κινητών: επειδή δεν έχουν κειμενογράφο, αν πιστέψουμε τον Χαρδαλιά: «αν έβλεπαν τα μηνύματα, θα θρηνούσαμε νεκρούς». Άκουσον, άκουσον! Και τι θα έγραφε το μήνυμα «σκωθείτε και φευγάτε;». Δεν έπρεπε να γράφει «ανεβείτε στις ταράτσες με μουσαμαδιές, όσοι έχετε και αφήστε να μουσκέψουν όλα τα τσαμασίρια που αφήσατε στις αυλές σας. Κουράγιο πατριωτάκια, ερχόμαστε».

Είτε μιλάμε για Μάνδρα και Μάτι, είτε για Πολιτικά και Ληλάντιο Πεδίο, το κατά καιρούς κυβερνητικό εγκεφαλογράφημα, δείχνει μια οριζόντια γραμμή και εκβάλει ένα μονότονο «μπιπ». Φυσικά οι διασώστες είναι πάντοτε εκεί, ικανότατοι και πανέτοιμοι, αλλά χρειάζονται και κάτι «ασήμαντο και σπάνιο»: συντονισμό και διαταγές. Και το ποτάμι που φαινόταν ότι πλατύνθηκε, μάλλον παραήτα ρηχό και σε αυτά δεν έφταιγαν οι διασώστες.

Στην περίπτωση ενός υπουργού που τον λένε Καραμανλή, παρακολουθώντας τον, θα τρομάξεις με την μέθοδό του: κλέβει χρόνο. Δεν υπάρχει περίπτωση να πει κάτι και να μη σπεύσει να θέσει ένα απώτατο χρονικό όριο. «Θα αγοράσουμε λεωφορεία». Τόγκα τριών μηνών για τις διαδικασίες. «Θα πάρουμε βαγόνια μετρό και άλλα λεωφορεία». Άρα όλα θα δρομιαστούν στα μέσα του 2021. Τέτοιος τύπος. Βέβαια, είναι το αντίθετο του Αδώνιδος που προφταίνει προθεσμίες, απ΄ αυτές που προτιμά να ξεχνάει.

Σε κάθε περίπτωση, ένας υπουργός που έχει αντικείμενο τις μεταφορές, καταλαβαίνει πως ο χρόνος (και οι «διαδικασίες») δεν είναι με το μέρος κανενός και πρέπει να σοφιστεί πλήθος εναλλακτικών, ώστε να πάψει η Πανδημία να θεωρεί σπιτικό της κάθε αστικό λεωφορείο, ώστε να πάψει το κράτος να αραιώνει καθήμενους ώστε να βρίσκονται όλοι πατηκωμένοι ανασαίνοντας επίφοβα. Γιατί αλήθεια, ώσπου να υπάρξουν λεωφορεία, δεν δίνονται άδειες επαναφοράς των παλαιών «πειρατικών» που έσωζαν την κατάσταση στα χρόνια της φτώχειας; γιατί δεν επιστρατεύονται βανάκια, πουλμανάκια των 12 και των 20, για την ίδια δουλειά;

Δεν υπάρχει απάντηση. Διότι είμεθα απλώς ένα κράτος που κακόπεσε. Από την πρώτη επαφή του Καραμανλή με τον προιστάμενό του, έδειχνε ο άνθρωπος τι καπνό φουμάρει. Δεν διοικεί. Ηγείται. Ίσως από τον καιρό που η οικογένεια συμπαθούσε την προηγούμενη κυβέρνηση, να του έμειναν απωθημένα, κι όχι μόνον του ίδιου για υπουργικές συμπεριφορές στο μεταναστευτικό, στις εξωτερικές σχέσεις, σε ένα σωρό ανέγγιχτα ζητήματα από τα μέσα της δεκαετίας που εξεμέτρησε το ζην.

Κρατήστε μακριά μου τους βογιάρους, τους θάνηδες, τους γλυκομίλητους και τους φοβίτσους. Αυτοί ξήλωσαν, ως απρόσεκτοι, τα λίγα αγαθά στοιχεία των προηγουμένων, οι ίδιοι θα χαντακώσουν τον σημερινό.

Είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό των αδρανών υλικών που περιέχονται σε μία συνείδηση.

Προσέξτε! Το οτι μαλώνουμε βογιάρους, χάνηδες και θάνηδες, δεν μετράει όταν εκφοβιστικά κατηφορίζει ο τούρκικος στόλος το Αιγαίο, ο κορονοϊός έχει ξεσαλώσει και η κουτοπονηριά του εμπορικού κόσμου συγκρούεται με την κατάσταση της Σύναξης των Γιατρών που δεν εισακούονται, καθώς μοιάζει η λειτουργία τους με το ΚΑΣ των αρχαιολόγων. Έπρεπε να έχουν το λύειν και το δεσμείν και δεν εισακούονται.

Αφήστε όθεν τα σάπια. Είστε και εσείς μια χαίνουσα πληγών κυβέρνηση, με ελλείψεις και μικροπολιτικές ουρίτσες, αλλά χρειάζεται να διημερεύει μια διακομματική επιτροπή στην Βουλή απ΄όλα τα κόμματα, ώστε η εμπιστευτική ενημέρωση να αποφύγει τις ανόητες σπόντες μερικών-μερικών. Δεν πειράζει στη φάση αυτή που κυβερνιόμαστε από ένα επίφοβο μίγμα που μπορεί να μετατρέψει σε λιμάνι Βηρυτού κάθε βιαστική ή ανώριμη απόφαση.

Τα κρούσματα, σήμερα, πάνω από 200. Και ο τουριστίκ ντε κουρελέ χαβάς, τα ίδια και τα ίδια.

Βάλτε μυαλό, ξεχάστε τις ολοκληρωμένες λύσεις, ενωθείτε, έστω και συμβολικά/συμβατικά.

Είμαστε ακόμη στα παιδικά χρόνια του Ιβάν. Ή στις παραμονές μιας αναμέτρησης. Κουλάρετέ το.