«Δρέψατε πάλιν, ερασταί, ευδαίμονας ναρκίσσους/ εις του Μαΐου τους φαιδρούς κι ευώδεις παραδείσους» ψάλλει αμετροεπώς και ανακριβώς ο ποιητής Αχιλλεύς Παράσχος. Μάζεψε πολύν δημόσιο γέλωτα, επειδή νάρκισσοι δεν φύονται μήνα Μάιο.

Αλλά για τον ταπεινό μαϊντανό, δεν υπάρχει διεκδικητής. Μόνον η έκφραση «σαν μαϊντανός» επί αυθαίρετα εμπλεκομένων ανθρώπων σε ζητήματα που δεν τους αφορούν, όπως, λχ η καμπανιστή, περίλαμπρη παρέμβαση Τσίπρα υπέρ του λευκοπουκαμισά αγωνιστή Πολάκη που είπε να ξενοιάσει από τες εγχειρήσεις, με μία παραβατική συμμετοχή σε γεύμα.

Αλλά, όπως συμβαίνει συχνά προσφάτως, κανένα όν επι της Γαίας δεν μαϊντανίζει τόσον, όσον ο πρωθυπουργός μας. Που τον βρίσκεις, που τον χάνεις, πάντα εντός σχολίου επικαιρότητας, όπως περίπου η καμπάνια απορρυπαντικού υπό τον τίτλο «ήμουν κι εγώ εκεί», ότε ήταν αγέννητος.

Προηγείται ο Μπάιντεν στα μετρήματα; Ο δικος μας Κυριάκος θυμήθηκε, και τα κανάλια βοήθησαν, πως ότε ήτο πορτογύρης της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντάμωσε έναν αμερικάνο γέροντα, «τέως» σε πολλά, και ναααα, η τεκμηρίωση.

Φαίνεται να γλυκοχαράζει εμβόλιο με 90% αποτελεσματικότητα; Και εκεί ο δικος μας. Οχι μόνον με ελληνικές ριζες της Φάιζερ, αλλά και με ένα κατεβατό φιλοσοφικών επαφών, στο κέντρο της επικαιρότητας. Δεν υπάρχει γεγονός, διάδοση ή πληροφορία στον κόσμο, στην χώρα και στο μυαλό μας, που να μή σείει ο πρωθυπουργός μας τον μαϊντανό του.

Και αυτή η επιχείρηση, ω γατάκια, δεν είναι της πλάκας. Απαιτεί ολόκληρη υπηρεσία ανίχνευσης, εντοπισμού, διασταύρωσης, επιβεβαίωσης και κοινοποίησης. Δεν σας την περιγράφω, για να μη την μιμηθείτε.