Στην καρδιά κάθε δίκης για δολοφονία, αλλά και στην καρδιά κάθε εξωθεσμικής πράξης εκδίκησης για δολοφονία, παραμένει η ίδια τραγική ματαιότητα: όσο και όπως και να τιμωρηθεί ο δράστης, το θύμα δεν γυρίζει στη ζωή, έχει χαθεί για πάντα, οι άνθρωποι που το αγαπούσαν μένουν με μόνη επιλογή να αγαπούν στη θέση του την τιμωρία, οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να το αγαπήσουν δεν θα το γνωρίσουν και δεν θα το μάθουν ποτέ.