1

‘Οταν οι Άβαρες δυνάμωσαν, ζητούσαν φορτικά δώρα από τον ρωμαίο Αυτοκράτορα. Κι εκείνος έστελνε. Έναν ελέφαντα τον σκιάχτηκε, αλλά όταν ο Ηράκλειος έλειπε και ο Χαγάνος πολιόρκησε την Πόλη, έστειλε μήνυμα στον γιό του, ζητώντας πολυτελείς σκηνές και τραπεζώματα, για τις ανάγκες της πολιορκίας του. Κι εκείνος, έστειλε τα πάντα και περισσότερα με ένα σημείωμα:

Εγώ και μισούμενος αγαπώ, και πολεμούμενος εις αγάπην προτρέπω.

Αυτά ήταν.

2

Σε μια από τις ύστατες ανεπιτυχείς πρεσβείες, στην πολιορκημένη Πόλη, κι ενώ βροντούσαν τα κανόνια του Ουρβανού, ένα μέλος της πρεσβείας του Ουνυάδη, φεύγοντας, χάζευε τους κανονιέρηδες που έστελναν στα τείχη τζούφιες λουμπάρδες. Και ο ξύπνιος εξηγεί στον τουρκοπουλιέρη:

Λάθος σκοπεύεις. Ρίχνεις μια βολή, και μετά να στρίψεις τη γουρούνα δυο πόδια αριστερά ή δεξιά, ξαναρρίχνεις και τριτώνεις το κακό στοχεύοντας ανάμεσα. Έτσι πέφτουνε τα τείχη.

Και είχε δίκιο!

3

Φεύγοντας η Καταλανική Εταιρεία μέσω της Πόλης από τη Μικρασία, κατευθύνθηκε προς κεντρική Μακεδονία και ρήμαξε τον Άθωνα. Η επιμελητεία Ανδρονίκου του Γέροντος, φεύγοντας αυτοί, έχτισε τείχος κάθετο στον μυχό της Βιστωνίδας, ώστε να πάνε στην ευχή του Θεού και να μη ξαναγυρίσουν. Το τείχος υπάρχει και επιτέλεσε τον ρόλο του.