H στροφή στο Κέντρο του Σύριζα, έχει ένα αφανές μειονέκτημα, μια κήλη: σε αντίθεση με τους Καμμενιστές, είναι ένας χώρος αμφίβολος, πίττα στην απάτη και στο συμφέρον. Η κυβέρνηση θα αρχίζει να μοιάζει με τράτα που σηκώνει από τον βυθό αποικίες από δράκαινες, και μερικές σμέρνες.

Φαίνεται πως απομακρύνεται η ελπίδα μια έστω τσουρούτικης κυβερνητικής νίκης, αλλά καίει το λυχνάρι μιας ευπρεπούς ήττας που έχει ημερομηνία λήξεως. Τα μόμολα που προσχωρούν σε αυτόν τον ιδεασμό, είναι καθαρόαιμοι ΓΑΠικοί και μερικές Καραμανλικές τσούχτρες που δεν εκτίθενται πάντως.

Τελευταία ειδοποίηση: κανέναν δεν ακούνε οι επίδοξοι νικητές και οι μελλοντικοί συμπράττοντες. Επιμένουν να ξύνονται στη γκλίτσα του τσομπάνη. Εννοώ ότι αφήνεται χώρος στους δυνητικούς ψηφοφόρους τους να σκέφτονται εναλλακτική συμπεριφορά στις κάλπες.

Eκτός κι αν ξέρουν τη μοίρα τους, ή έχουν παραφρονήσει. Πάντως με Κυριάκο και Φώφη, αυγά δεν βάφονται.

Ο κόσμος είναι απλός και δεν δαγκώνει πλέον ψηφοδέλτια, ξυπνοπούλια μου!