Δεν είναι λίγες οι φορές που αποκόπτονται φράσεις, παράγραφοι ή τίτλοι και δειγματίζονται στα σαλόνια των πιο διαδεδομένων προφίλ των σόσιαλ μίντια. Από πάνω επιθετική φωνή που ακόμη και στωική στην όμοια γραμματοσειρά που μας έδωσε ο Θεός του Ίντερνετ ισότιμα, σε τραμπουκίζει, σε απειλεί, σε θολώνει, σε ανυψώνει σε γίγαντα της άποψης. Με χαστούκι ανεβαίνεις, με κλωτσιά κατεβαίνεις. Δεν έχει σημασία πόσο δίκαιο η άδικο έχει. Σημασία έχει να είναι όσο πιο βίαιη, εριστική γίνεται για να ξεχωρίσει.

Αποσπασματικές λήψεις, συγκεκριμένες οπτικές γωνίες, ζουμ, ανάγνωση διαγώνια, επίκληση στην αυθεντία της διαδικτυακής περσόνας που χαίρει σεβασμού και πλήρους αποδοχής –ποιος να εναντιωθεί;

Το σκριν  σοτ δημιουργεί ενός νέο είδος αναλφαβητισμού. Η κριτική σκέψη που τόσο έχει αναπτυχθεί -με σχεδόν εξαναγκαστικό τρόπο και επιβαλλόμενο ως λαιφστάϊλ- στα σόσιαλ μίντια ως τοποθέτηση σε όλα τα ζητήματα της παγκόσμιας κοινότητας έχει καταντήσει ένα προκάτ επιθετικό ταριχευμένο κουφάρι.

Ο χρήστης του Ίντερνετ έχει να αντιμετωπίσει πέρα από τα fake news και την μετά-αλήθεια των φίλων του στο διαδίκτυο, των τρολ του twitter, τα κίνητρα διαφόρων πίσω από χαμογελαστές φάτσες αριστικ φωτογραφιών.

Όλοι την έχουμε πατήσει μέσα στο συρμό και θα την ξαναπατήσουμε.