H μοίρα των ανοικονόμητα φιλόδοξων ανθρώπων είναι να επιζητούν και να απολαμβάνουν τον διαρκή εν ζωή θόρυβο, η μοίρα των δημιουργικών αλλά σεμνών ανθρώπων είναι να μένουν μακριά απ’ τη βαβούρα και την χλαπαταγή, έχοντας επιλέξει να μιλά για τους ίδιους το έργο τους και όχι η καριέρα τους. Μόνο όταν δεν μπορούν πια να μας ακούσουν αρχίζουμε να μιλάμε ανοικτά για αυτούς. Αντί για εν ζωή θόρυβος, τους αντιστοιχεί η μετά θάνατον εν χορώ αναγνώριση του αληθινού μεγέθους τους, που θα φτάσει στα αυτιά όλων εκτός απ’ τα δικά τους.