Η μέρα της φωτιάς
13-08-2019

του Μούτσουο Τακαχάσι

1

Γιατί ήταν η μέρα της φωτιάς,
σε κάθε σπίτι, τα έπιπλα και τα πράγματα που είχαν γίνει περιττά,
καρέκλες, τραπέζια, ντουλάπια, και κρεβάτια τα σύραμε έξω
να καούν με μανία μπροστά στην πόρτα ή κοντά στην εξώθυρα.
Παντού στο πεδίο που ονομάζεται οπτικό, μακριά και κοντά,
αναρίθμητες στήλες φωτιάς σηκώθηκαν ολοένα ψηλότερα,
δείχνοντας κατευθείαν στα ουράνια.

2

Εκείνη τη μέρα, συγκέντρωσα σ’ έναν τόμο τα ποιήματα
που έγραφα από καιρό γι’ αυτόν που αγαπούσα,
γονάτισα στο πάτωμα και του τα πρόσφερα σε στάση ταπεινότητας.
Ο αγαπημένος μου τον πήρε και τον τράνταξε στο πάτωμα αμέσως μόλις τον έπιασε.
Μόλις τον χτύπησε κάτω, οι στίχοι πέταξαν φωτιά και κάηκαν.
Το πρόσωπο του αγαπημένου μου, κοιτάζοντάς με, κάηκε λευκό από αποστροφή.
Το πρόσωπό μου και η καρδιά μου κάηκαν μαύρα από ντροπή.

3

Εκείνη τη μέρα, όλα τα ποτάμια κάηκαν.
Τα εξημερωμένα ζωντανά που τράβηξαν κάτω για το ποτάμι και ήπιαν,
οι αγελάδες και τα πρόβατα,
κάηκαν με μανιασμένη δίψα.
Μαζεύοντας φλεγόμενους ποταμούς, η θάλασσα καιγόταν στον ορίζοντα.
Μέσα στη φλογισμένη θάλασσα ψάρια στις φλόγες
και στις φλεγόμενες βάρκες, ψαράδες στις φλόγες,
που έριχναν φλεγόμενα δίχτυα πλεγμένα από νήμα που έκαιγε.

4

Εκείνη τη μέρα, άφησα αυτόν που αγαπούσα
και αποτραβήχτηκα στο δωμάτιό μου μόνος, κοιτώντας το γραφείο μου, το χαρτί πάνω στο γραφείο μου.
Τα δάχτυλά μου για μια ακόμα φορά έπιασαν την πένα για να γράψουν στίχους,
αλλά αυτό που ‘σταξε στην άκρη της δεν ήταν μελάνι
αλλά η φωτιά άγριου θυμού, οι φλεγόμενες στάλες του.
Οι στάλες της φωτιάς του θυμού έκαψαν το χαρτί
όχι στο σχήμα των χαρακτήρων που έγραφα αλλά στο σχήμα του θυμού μου.

5

Πέταξα μακριά την φλεγόμενη πένα και αφήνοντας την πόρτα που καιγόταν πίσω μου,
άρχισα να περπατώ φλεγόμενος ταξιδιώτης, η αρχή έγινε από τα μαλλιά μου.
Στη μεμβράνη που ονομάζεται αμφιβληστροειδής στέκεται ανεστραμμένη μια
απαλή βροχή.
Μάλλον, μια μόνη αβέβαιη και δροσερή σταγόνα νερού
τα δέντρα, οι βράχοι, η σκόνη, τα πάντα καιγόντουσαν,
γιατί η μέρα ήταν η μέρα της φωτιάς σ’ όλη τη γη παντού,
γιατί ήταν μια μικρή μέρα φωτιάς που μας προετοίμαζε για μια μεγάλη μέρα φωτιάς.

( – μετάφραση βασισμένη στην αγγλική μετάφραση του Χιροάκι Σάτο)

Ετικέτες: ποίηση