Ενώ η Εθνική Αφήγηση, από το Through the Looking Glass οδηγεί πλέον στη Σπηλιά του Νταβέλη, φαίνεται πως ένας απρόβλεπτος παράγων επαναρυθμίζει την Εθνική μας Ερμηνεία: ο Άδωνις Γεωργιάδης υποστηρίζει πως η κυρία Μενδώνη κατέσκαψε όλα τα εμπόδια που έστηναν οι δολεροί έναντι των Μεγάλων Επενδύσεων, γι΄αυτό και την φθονούν.
Υποθέτω πως αναφέρεται στην Σάγκα του Ελληνικού (μη ξεχνάτε την πρόσφατη θεωρία πως στόχος είναι ο Λάτσης!) αλλά και στο σταθμό Βενιζέλου του Μετρό της Θεσσαλονίκης, αμή και στο «αρχαιολογικό μπετόν» στην Ακρόπολη των Αθηνών, ενώ το ΦΙΞ έχει τελειώσει την φρικώδη του πρόσοψη και η Εθνική Πινακοθήκη είναι έτοιμη και μόνον μια μελέτη θεμελιώσεως στηρίχτηκε κατά λάθος σε όρυγμα του μετρό, αλλά σίγουρα το ΚΑΣ έχει την απαραίτητη διορθωτική παράγραφο. Όσο για τις Μυκήνες όλα είναι φώμματα: «κι αν χιονίζει και αν βρέχει, το αγριογούρουνο αντέχει» κατά το άσμα.
Να σημειώσω πως το Ίδρυμα Νιάρχου δεν υποστηρίζει πλέον ένα έργο στο ΦΙΞ, ενώ το Ίδρυμα Ωνάση αντέχει ακόμη.
Το μόνο που μας λείπει, είναι ένα μνημείο προς τιμήν του βαρώνου Haussmann, που «έσωσε» το Παρίσι.