Ο κύριος Τζανακόπουλος ανήκει σε μια ακατανόητη γενιά, την γενιά των παιδιών μου, άρα για την εσθλαβωμένη μου συνείδηση, μυρίζει γαλατίλα και θα την αποπνέει ακόμη κι όταν θα είμαι στο νεκροτομείο. Βλέποντας πως κόντεψε να γίνει πρωτοσέλιδο τις προάλλες, ήμουν σίγουρος πως έπεσε άθελα του σε μια «ρητορική παγίδα» απ΄αυτές που μοιάζουν με τα παμπάλαια δόκανα με τα οποία παγίδευαν άγρια ζώα και την βλέπαμε στα «κλασικά εικογογραφημένα».
Συγκεκριμένα, οι αντίπαλοί του φρύαξαν (και οι σύμμαχοί του διέψευσαν) επειδή σε ένα ηχητικό σπόλιο υποτίθεται πως υπόσχεται πως οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι στο απυρόβλητο. Πότε; Στο μέλλον, όταν θεωρεί πως θα αντικαταστήσει τον Σκέρτσο ή τον δεινό πολιτικό Θεοχάρη. Σηκώθηκε η σχετική αντάρα, αλλά και η υπεράσπισή του από φιλικές του εφημερίδες.
Στην ουσία, η «επίμαχη πρόταση» θα τον συνοδεύει, βρυκολακιασμένη και χωρίς κάτω γνάθω εσαεί. Όχι διότι αριτσώθηκανοι δημόσιοι υπάλληλοι — δύο αιώνων εμπειρίες δεν στήθηκαν άσκοπα, αλλά διότι ήκαμε το μέγα, το ανυπόφορο λάθος να μιλήσει για «εκκαθάριση».
Ακόμη κι αν έλεγε «θα διώξω, θα απολυσω, θα τους αλλάξω τον αδόξαστο» δεν θα ενοχλούσε κανέναν. Διότι ο δημόσιος υπάλληλος δεν θίγεται από απροσγείωτες απειλές. Ακόμη κι αν διωχθεί, ξέρει πως θα επανέλθει, εάν το κρίμα του σχετίζεται με την απόδοσή του. Σε ένα κράτος όπου υπάρχουν ακόμη «βαρδιάνοι» ήτοι παρατηρητές του θαλάσσιου ορίζοντος, μη και εφάνη κουρσάρικο σκαρί, η λέξη «εκκαθάριση» προκαλεί συναγερμό. Δεν εξηγώ το γιατί — είμαι σίγουρος πως καταλαβαίνετε πού το πάω.
Όσον καιρό πολιτεύεται ο κύριος Τζανακοπουλος, η λέξη θα τον συνοδεύει. Δεν ξέρω αν θα είναι «εκκαθαριστής» με εισαγωγικά ή μεταφρασμένη σε ιερογλυφικά, αλλά τηνε πάτησε. Ακόμη κι αν ισχύει πως εννοούσε τα γνωστά σιχαμερά νήματα που τυλίγουν την χρηστή διοίκηση ωσάν τα αόρατα δεσμά με τα οποία ο Ήφαιστος έδεσε την Αφροδίτη και τον Άρη, θα έπρεπε να γνωρίζει πως οι επίδοξοι κυβερνήτες δεν διανοήθηκαν να ξηλώσουν αυτούς τους μηχανισμούς, αλλά τους συντηρούν ευλαβικά.
Αλλού θέλω να καταλήξω: δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος ότι μπροστά του βρίσκεται ένα βουνό μπαγιάτικα καρβέλια, τα οποία αυτός και το κόμμα του πρέπει να καταπιεί, πριν φανεί στον ορίζοντα η Εξουσία;
Τιμίως, κυριε Τζανακόπουλε, σκεφτείτε κάτι κεντροαριστερό, αποκτήστε το, πλαισιώστε το με φίλους και οπαδούς και συγκεντρώστε τις γενιές της ηλικίας σας προς την Εξουσία. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των ψηφοφόρων που θα σας ακολουθήσουν. Το πρόβλημά σας είναι ο αρχηγός σας και στέκει εμπόδιο στην αντικατάσταση της Φαμίλιας και του πρωθυπουργικού εκπροσώπου της, καθώς ο πνευματικός του ορίζοντας είναι πολύ στενός και διέπεται από αραλίκι και μηχανιστική αντίληψη της Πολιτικής. Αλλά πριν το πράξετε, οργανώστε ένα δικό σας πρόγραμμα, σε έναν αχρησιμοποίητο ρητορικο χώρο, για την ακρίβεια, μεταξύ Κουρουμπλή και Ξενογιαννακοπούλου.
