Η σημερινή «Εφημερίδα των Συντακτών» δημοσιεύει δημοσκόπηση για την ταύτιση οικονομικών σκανδάλων με κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, κατά παραγγελία της εφημερίδας. Στην πρώτη σελίδα, βλέπουμε και τα πρόσωπα των πρωθυπουργών τεσσάρων κυβερνήσεων που ταυτίζονται, σύμφωνα με την έρευνα, με τη διαφθορά. Γιατί τέσσερα; Γιατί ο πέμπτος στη σειρά, όπως διαβάζουμε στη σελίδα 7, είναι ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος δεν του αξίζει να τον κρεμάσουμε στα περίπτερα, αφού διεκδικεί ένα ιδιαίτερο ηθικό πλεονέκτημα, αυτό της δεξιάς των καλών προθέσεων. Η εφημερίδα, δια χειρός Άντας Ψαρρά, μας πληροφορεί ότι «Ο πιο συμπαθής πρόεδρος της Ν.Δ. ξεκίνησε σεμνά και ταπεινά, δήλωσε αποφασισμένος να συγκρουστεί με τα συμφέροντα και τους νταβατζήδες, αλλά πολύ γρήγορα κουράστηκε». Τέτοιο ηθικό πλεονέκτημα δεν αναγνωρίζεται σε κανέναν άλλον πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης. Εν τω μεταξύ, μόλις προχθές  ο υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης (ΣΥΡΙΖΑ) μας πληροφόρησε πως «ο Κώστας Καραμανλής έδωσε μια έντιμη μάχη στην αρχή απέναντι στη διαπλοκή και τη διαφθορά, απέτυχε σε αυτή τη μάχη και σε δεύτερο χρόνο έχασε τον έλεγχο. Είχε να αντιμετωπίσει μια βαθιά απόφυση διαπλοκής και διαφθοράς, την πίεση αφανών οικονομικών συμφερόντων, του αναγνωρίζω ότι έδωσε τη μάχη» ― άρα είναι έντιμος πλην ανίκανος. Αυτό είναι το δόγμα του ηθικού πλεονεκτήματος της συγγνωστής ανεπάρκειας, το οποίο ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί και στο μέλλον. Μείνετε συντονισμένοι, μπορεί κάποτε να μάθουμε και τι σημαίνει βαθιά απόφυση.