Κατά βάθος τέτοια σου άξιζε τύχη, αφου πέρασες την ωραία αυτή εποχή, δίχως να συγγράψεις έναν πίνακα ή να ζωγραφίσεις ένα ποίημα (ΠΘ 1965).
Μια τριπλέτα γεγονότων, ανισομερής και ολότελα τραγική, ορίζει τον φετεινό κουτσοφλέβαρο: οι ΜΑΤατζήδες στα δυο νησιά, ένα βρωμόξυλο στην ΑΣΟΕΕ, τα ξόρκια για τον κορονοϊό.
Δηλαδή βία που ξεκίνησε, βία που άναψε, βία του θανάτου.
Καταλαβαίνετε, εάν ευοδωθεί η δημιουργία κλειστών δομών σε Λέσβο και Χίο, μπορεί και νοτιότερα, αργότερα, για πότε θα γενεί της Σπιναλόγκας το κάγκελο -μήτε καν του Χιώτικου λωβοκομείου, έτσι και διαχυθεί ο ιός της νέας γρίππης στα νησιά. Επίσης, οι «κλειστές δομές» θα ρημάξουν. Το φάντασμα της Ισπανικής και των ιών της Ασιατικής γρίππης, ώσπου να βγουν τα εμβόλια και η άρνηση του συνωστισμού, κόστισαν περισσότερους νεκρούς από τους παγκοσμίους πολέμους.
Επείγει, ώσπου να βρεθεί τόπος και τρόπος να υπάρξει εμβόλιο ή μιας μορφής θεραπεία, να καταλάβουμε πως η δημιουργία δασικών δρόμων και οικισμών με συρματόπλεγμα είναι για την πλάκα μας. Και κυρίως, το κλείσιμο των συνόρων ήδη άρχισε την δυναμική του εξέλιξη, σύμπτωμα της μαγικής σκέψης που διέπει όλες τις χώρες, πολιτισμένες και εκπολιτισμένες, υπέρ των υπηκόων τους.
Γράψαμε ήδη πάρα πολλά για το προσφυγικό, δώσαμε κατά καιρούς δείγματα και παραδείγματα της παγκόσμιας παραλυσίας, κανένας δεν διαβάζει ή δεν θυμάται τι διάβασε, καιρός να αποκτήσουμε καβούκι να απαγγιάσουμε. Ως γέρων με αδύνατη καρδιά και πνευμόνια, έγκλειστος, λέω να μη βγω στους δρόμους ανασαίνοντας ρουφηχτά τον αέρα.
Ελπίζω απλώς να διαβάσω πως επιτέλους σουτάρισαν τον οργανωτικό και δυναμικό Χρυσοχοϊδη. Κι ας τσαλακωθεί η προσπάθεια να κερδηθεί για τη χώρα, ένας πρωθυπουργός που νομίζει πως ό,τι λέει, γίνεται πράξη δια της ενσυναίσθησης. Από την άλλη μπάντα, ελπίζω να καταλάβουν (κάποτε) πως η τεχνική Ραγκούση έχει δεκαπλάσιο σακατλίκι και κόστος κι από την τεχνική Πολάκη.
Τα νησιά δεν έπρεπε να έχουν κανέναν, μα κανέναν πρόσφυγα. Κι όταν αποκτήσαμε την ανεξαρτησία μας, δεν μας κάλεσαν. Μήτε στην διαβόητη συμφωνία Ευρώπης – Τουρκίας μας κάλεσαν. Σ΄εμένα είναι σαφές πως υπάρχει στην Ελλάδα χώρος ικανός για εκατοντάδες χιλιάδων κατοίκους στην ενδοχώρα, για να στηθούν χωριά και οικισμοί και να ζήσουν άνθρωποι μόνιμα ή προσωρινά. Και βέβαια, να πάρουν δρόμο, δίκαια – άδικα, οι ΜΚΟ, διότι τα ίδια τραβάνε απ΄αυτούς τα προσφυγικά στρατόπεδα, όπου γής. Η Ευρώπη και ο ΟΗΕς γαρ, έχουν έμβλημα το “σπεύδε βραδέως εάν δεν βιάζονται οι Αμερικάνοι”. Τόσα χρόνια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΟΚ, στη Ε.Ε, ακόμη ριγμένοι το παίζουμε;
Στο Μανταμάδος, στη μονή του Αρχαγγέλου, υπάρχει ως αφιέρωμα, ένα πολεμικό τζέτ. Άσχετη πληροφορία. Το έβγαλα και φωτογραφία. Λοιπόν, εάν συνεχίσουν να καταφθάνουν βάρκες – βαρκούλες της γνωστής «συμμαχικής συμπαιγνίας», να τους περιμένουν αρματαγωγά, να τους αποβιβάζουν στη στεριά της Θράκης, να πηγαίνουν σε μεσόγεια ευπρεπή χωριά, σε χωριστά μελέτια, να μη σφάζονται. Με σχολειά και κέντρα υγείας και να μαθαίνουν μια τέχνη ώσπου να ευοδωθεί η ανόητη προσήλωσή τους στην πολιτισμένη και ανωτέρου επιπέδου Ευρώπη. Και να πάψει επιτέλους αυτή η υπερευαισθησία του τί είπε και τι δήλωσε ο κάθε γείτονας της γαλάζιας πατρίδας. Συγγνώμη που δεν προλαβαίνω να εκφέρω μια γνώμη και ακυρώνεται εν τοις πράγμασιν: εδώ δε μπορούμε να φράξουμε ένα στενό είκοσι βατών χιλιομέτρων στο πορτοΛάγος, τα στρατηγικά σχέδια μας μάραναν.
Λεφτά κυκλοφορούν και διαβρώνουν με τα χαρτζιλικώματα ό,τι κινείται και η κυβέρνηση οραματίζεται και ουρανοβατεί.
Η Παιδεία και η Δημόσια Τάξη είναι σε βαθεία κατάψυξη, που την διακόπτουν οράματα των αρμοδίων υπουργών. Κι ώσπου να τα βρουν τα ζευγαράκια στην Πατησίων, άς κλείνουν ραντεβού στον κήπο του Μουσείου.
