Πρέπει να πανηγυρίζουμε για τη συντριβή της Χρυσής Αυγής. Αυτοτελώς και πολύ. Λίγες πρώτες σκέψεις.
α) ΧΑ ΚΑΙ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ. Είναι λάθος να λέμε ότι περίπου δεν έγινε τίποτα, επειδή το 4% που έχασε η ΧΑ (πάνω από το μισό της δύναμής της) πήγε στον Βελόπουλο. Το κόμμα του (ρωσόφιλου) Βελόπουλου είναι ένα φασιστικό και επικίνδυνο μόρφωμα, αλλά δεν έχει τη ναζιστική και εγκληματική διάσταση της ΧΑ (εξαιρετικά κρίσιμο). Επίσης, είναι πολύ πιθανό ότι θα αποδειχτεί πολύ πιο ευάλωτο πολιτικά και εκλογικά από τη ΧΑ, η οποία από τα 2012 είχε δείξει σοβαρή αντοχή (7% και πάνω σταθερά).
β) ΧΑ ΚΑΙ ΝΔ. Είναι λάθος, νομίζω, να στεκόμαστε πολιτικά στο ότι η ΧΑ είχε απώλειες επειδή ένα μέρος των ψηφοφόρων της πήγε στη ΝΔ. Είναι προφανές ότι το 4% αυτό κάπου θα πήγαινε -και θέλαμε να πάει κάπου, οπουδήποτε, για να φύγει από τη ΧΑ. Είναι επίσης προφανές ότι με βάση την πολιτική γεωγραφία και τον αέρα νίκης της ΝΔ, αυτή θα εισέπραττε ένα κομμάτι από τις ψήφους της ΧΑ. Είναι εντελώς άλλο θέμα να κατηγορούμε τη ΝΔ όταν αναπτύσσει ακροδεξιό λόγο, λ.χ. στο Μακεδονικό, και άλλο να την κατηγορούμε για αυτή τη μετακίνηση. Μια παρόμοια κατηγορία είχε διατυπωθεί και κατά του Σύριζα το 2015, ότι έπαιρνε κόσμο που θα ψήφιζε ΧΑ: ήταν πολλαπλά λανθασμένη και βλαπτική.
γ) ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ. Οι επιπτώσεις όπως επισήμανε και το Golden Dawn Watch, θα είναι καταλυτικές, ειδικά στη δίκη. Ας σκεφτούμε με τι αέρα και ψυχολογία θα πήγαιναν οι κατηγορούμενοι με μια αύξηση του ποσοστού της (και επιχείρημα «ο λαός μας αθώωσε!») και πώς θα πάνε τώρα. Πώς το τωρινό αποτέλεσμα θα σηματοδοτήσει μια μεγάλη φαγωμάρα και διάλυση μεταξύ τους (που είχε ξεκινήσει πριν τις εκλογές), την ένταση των αλληλοκαρφωμάτων εντός και στον περίγυρο της συμμορίας.
δ) Η ΧΑΡΑ ΚΑΙ Η ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ. Οι λόγοι της συντριβής της ΧΑ θέλουν σοβαρή ανάλυση. Πάντως όλοι όσοι πάλεψαν με οποιονδήποτε τρόπο εναντίον της (στην αίθουσα των δικαστηρίων, στους δρόμους, στις γειτονιές, με τα βιβλία και τα άρθρα τους) πρέπει να είναι υπερήφανοι. Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε φυσικά αν η δράση του καθενός οδήγησε στο να χάσει η ΧΑ 1.000 ή 10.000 ή 100.000 ψήφους. Αλλά πρέπει να είναι υπερήφανοι, όχι μόνο επειδή έδωσαν έναν τεράστιο αγώνα, αλλά επειδή οικοδόμησαν μεθοδικά τις προϋποθέσεις για την ήττα των ναζί. Η συμβολή της δίκης, ειδικά (που τόσοι λοιδωρούσαν) ήταν ανυπολόγιστη.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΓΕ. Και ασφαλώς χρειάζεται, εδώ, ένα μεγάλο «εύγε» στους δικηγόρους της δίκης, οι οποίοι καθημερινά με αυταπάρνηση δίνουν τον αγώνα μέσα στην αίθουσα, έναν αγώνα σπουδαίο χάρη στη νομική τους κατάρτιση και την πολιτική τους μαχητικότητα. Τον Thanasis Kampagiannis, την Eleftheria Elfie Tompatzoglou, τον Κώστα Παπαδάκη, τον Τάκη Ζώτο, τη Χρύσα Παπαδοπούλου και όλες και όλους τους άλλους (που δεν θυμάμαι τώρα -θα συμπληρώσω). Και ακόμα στο Για την Πολιτική Αγωγή του αντιφασιστικού κινήματος- Jailgoldendawn και στο Golden Dawn Watch που χωρίς αυτά η δίκη θα ήταν σχεδόν στο σκοτάδι.
Και, τέλος, απεριόριστος σεβασμός για τη ΜΑΓΔΑ ΦΥΣΣΑ. Τη γυναίκα που τον ανείπωτο πόνο της, τον χαμό του παιδιού της, τον έκανε μάχη για το δίκιο. Που πήρε πάνω της τον αγώνα κατά των ναζί, τη στιγμή που βουλευτές, ιεράρχες και άλλοι φωτογραφίζονταν ή στέκονταν δίπλα-δίπλα (για να πω το αθωότερο) με τους Χρυσαυγίτες.
Είναι το τελευταίο, σε σχέση με το μεγαλείο της στάσης της, αλλά ναι, αυτή η γυναίκα έκοψε ψήφους από τη ΧΑ σήμερα.
Απεριόριστος και βαθύς σεβασμός.
ΥΓ. Φυσικά, ο αγώνας συνεχίζεται και κατά της ΧΑ και κατά του νεοναζισμού και του φασισμού. Τίποτα δεν τέλειωσε, αλλά με άλλο αέρα και με μεγαλύτερη σκέψη πια, ελπίζω.