Διαβάζω ύμνους για την επίταξη των ιδιωτικών στην Ιρλανδία. Έχει κάποιος απ΄όσους τα γράφουν πραγματική γνώση των συνθηκών νοσηλείας στην Ιρλανδία; Έχει τύχει να γεννήσει με εμβρυουλκό ―απαγορευμένο σχεδόν στο σύνολο του δυτικού κόσμου― γιατί λόγω κόστους οι καισαρικές είναι είδος πολυτελείας, να παρακολουθείται σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης από τον γενικό GB της περιοχής και όχι γυναικολόγο, χωρίς την διενέργεια βασικών εξετάσεων για μητέρα και βρέφος;
Το δημόσιο σύστημα της Ιρλανδίας (και ειδικά της Βόρειας) είναι ανύπαρκτο και προσανατολισμένο αποκλειστικά στη ιδιωτική ασφάλιση. Οπότε και μονόδρομος η χρήση των ιδιωτικών κλινών για να υπάρχει μια υποτυπώδης οργάνωση που απλώς θα δέχεται τους ασθενείς και καλή τους τύχη.
“Οι Γερμανοί έχουν λίγους νεκρούς γιατί έχουν γαμάτο σύστημα υγείας.” Οι Γερμανοί διαθέτουν αριστεία σε όλα τα by the book, η αντιμετώπιση του COVID-19 όπως και όλων των μεταδοτικών βασίζεται κυρίως σε πρωτόκολλα. Εισαγωγή με όλα τα προστατευτικά μέτρα, αναπνευστήρας και αναμονή. Αν έχεις προστατευτικά και αναπνευστήρες, φασόν. Ιατρική αυτό δεν το λες. Εκτίμησή μου ότι τα μέχρι τώρα θύματά τους αφορούν πολλές περιπτώσεις που η αγωγή-νοσηλεία δεν προσωποποιήθηκε ανάλογα με υποκείμενα νοσήματα.
Το σύστημά τους επιστημονικά, για τα πανηγυράκια. Ο γιατρός στο 10λεπτο σου δείχνει ρολόι κι έφυγες, τηλεφωνικά δεν έχεις καμιά επαφή μαζί του παρά μόνο με τους γραμματείς, από τακτικές εξετάσεις (μικροβιολογικές, απεικονιστικές κλπ) δεν παίρνεις ποτέ αποτελέσματα στα χέρια σου και περιμένεις αν δείξουν κάτι να ενημερωθείς …με επιστολή στο σπίτι. Γρίπη έχεις, καρκίνο έχεις, εσύ θα περιμένεις την επιστολή. By the book…
Η πλειοψηφία των Γερμανών διαθέτουν ιδιωτική ασφάλιση, αυτές πληρώνουν τις νοσηλείες και για χάρη τους πολλές φορές γίνεται και κατάχρηση στα διαστήματα παραμονής σε νοσοκομεία και κέντρα αποκατάστασης που αποτελούν την πιο δημοφιλή ιατρική βιομηχανία και πάλι με κόστος των ασφαλιστικών. Το μόνο πλεονέκτημα του συστήματος σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά είναι η παραγωγή στην χώρα ιατρικού εξοπλισμού/υλικού από γιγάντιες εταιρίες. Πάντως αν αρκεί εξοπλισμός-στελέχωση για 80+ εκατ. Γερμανούς, όταν το πρόβλημα θα εξαπλωθεί σε όλα τα κρατίδια και ηλικίες πληθυσμού, αφήστε να το δούμε στο τέλος.
Από τα sites των ιδιωτικών στην Ελλάδα, ενδεικτικοί αριθμοί ΜΕΘ: Metropolitan 14 – Υγεία 33 – Metropolitan General 10 και κάπως έτσι και προς τα κάτω φαντάζομαι για όλα τα υπόλοιπα, οι μικρές παθολογικές κλινικές δεν διαθέτουν ΜΕΘ.
Για ποια επί της ουσίας βοήθεια λοιπόν γίνεται τελικώς όλος ο ντόρος σε ό,τι αφορά πρόσθετες ΜΕΘ, και γιατί τα ιδιωτικά δεν μπορούν να παραμείνουν ως έχουν για την νοσηλεία των Μαρινάκηδων και όλων όσων έτσι κι αλλιώς σε αυτά θα αποτανθούν όταν νοσήσουν, ώστε οι κλίνες του ΕΣΥ να μείνουν διαθέσιμες για όσους δεν έχουν άλλη επιλογή;
Η ιστορία και η κουβέντα δεν γίνεται για την σταγόνα στον ωκεανό ΜΕΘ των ιδιωτικών, όπως εσφαλμένα σε πολλά ειδησεογραφικά αναφέρεται, αλλά γενικώς για κρεβάτια. Σαν τα προκάτ νοσοκομεία που στήθηκαν σε 2 ημέρες στην Κίνα, σαν αυτά που οργανώνονται στις περισσότερες χώρες σε κλειστούς δημόσιους χώρους, ακόμη και ξενοδοχεία. Αν αυτό δε γίνει όσο υπάρχει χρόνος και αν το ΕΣΥ δεν στελεχωθεί έστω και τώρα με προσωπικό, τα ιδιωτικά δεν θα σώσουν καμιά κατάσταση.
Η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα ισχυρότερα συστήματα υγείας παγκοσμίως σε καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό. Ένα σύστημα ανθρωποκεντρικό, ένα σύστημα που καθημερινά παρέκαμπτε τα πρωτόκολλα τις εποχές της κρίσης για να βάλει από την πίσω πόρτα ανασφάλιστους αντί να τους αφήσει να πεθάνουν στον δρόμο. Αφήναμε δήθεν ξεχασμένα τρέιλερ με φαγητό στους διαδρόμους για τους άστεγους που περιφέρονταν τα πρωϊνά για να έχουν λίγη ζεστασιά και οργανώναμε ανά κλινική όπως μπορούσαμε δολοπλοκίες και σχέδια να μη μας πάρει πρέφα ο κλινικάρχης. Ένα ανθρώπινο δυναμικό (και κυρίως το νοσηλευτικό) πληρωμένο με ψίχουλα αναλογικά με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που όμως καθημερινά με νύχια και δόντια κρατήθηκε, κράτησε και κρατάει ανθρώπους στη ζωή με τρόπο υποδειγματικό και επιστημονικά και με όρους αλληλεγγύης για όλους.
Οι μέχρι χτες λοιπόν οπαδοί του “άχρηστο το δημόσιο σύστημα”, οι Πρωτοσάλτες και οι Ξαφάδες έχουν την τελευταία ευκαιρία να μετανοήσουν, να πάνε για την πάρτη τους να νοσηλευτούν εκεί που αγαπάνε και το κράτος να στηρίξει το ΕΣΥ χθες, τώρα αλλά και όταν παρέλθουν οι έκτακτες καταστάσεις. Με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού κι όχι μπαλώματα. Με αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας σε όλα τα επίπεδα και όχι με τον στόχο να γίνουμε σαν το Γερμανικό σύστημα.
Όχι τίποτα άλλο, μη μας πείτε στο τέλος αν τα πράγματα πάνε στην Ελλάδα όχι καλά (καλό όταν έχεις θύματα δεν υφίσταται) αλλά απλώς καλύτερα από άλλες χώρες και μακάρι, πως θα οφείλεται στην συνδρομή του ιδιωτικού τομέα.
