Γιατί δεν είναι ψεκασμένοι
08-11-2020

Aπό τον Ιανουάριο 2019, εμφανίστηκαν σε μία κινέζικη πόλη, πολλά κρούσματα πνευμονίας. Ανίχνευσαν ως υπαίτιο, έναν ιό που τον βάφτισαν covid-19. Ήταν πανταχου παρών, και ένα έτος μετά την ανίχνευσή του, οδηγούσε σε κάθε τύπου εξέλιξη, από ασυμπτωματική, κυρίως σε νέα άτομα έως να σαπίζουν τα πνευμόνια. Σε λίγους μήνες θα μπούμε στην τρίτη χρονιά του.

Μήτε γιατρός είμαι, μήτε θα γίνω. Αλλά τις διαδεδομένες αρρώστειες που γνωρίζουμε μπορεί να πιστεύουμε ότι προέρχονται από ψύλλους, από μικρόβια, από ιούς ή όγκους, αλλά είθισται να τους βαφτίζουμε από την κύρια αρρώστεια που προκαλούν- ευλογιά ή γρίππη ή σκορβούτο ή καρκίνο και πάει λέγοντας. Τελευταία μιλάμε για τρελές αγελάδες και ιογενείς παθήσεις. Αλλά αυτό δεν είναι λόγος να μη θεωρούμε πως ο covid-19 είναι κυρίως μία βαρειά πνευμονία.

Και γιατί τον αμφισβητούν; Πείτε μου κάτι που δεν έχουν αμφισβητήσει ή διαψεύσει και, αντιστρόφως, πείτε μου κάτι στο οποίο δεν πιστεύουν αδιαπραγμάτευτα. Η πίστη των ανθρώπων ελάχιστα έχει να κάνει με μια μορφή αλήθειας. Από που να αρχίσω; Από τις επικρατούσες θρησκείες, την παραγωγή ιπταμένων όντων, την επινόηση θαυμάτων, τις αναστάσεις και τα άρματα που ίπτανται στους ουρανούς;

Να θίξω τα πλήθη των μαρτύρων και των πιστών κάθε δοξασίας,την προθυμία τους να αποξενωθούν από την ζωή; Ο μυθολογημένος κόσμος, ο Σόρος και τα Σοράκια του, ο πονηρός πλουτοκράτης που δεν είναι πλέον ένας Χάουαρντ Χιούζ, αλλά έναν Γκέιτς που βυσσοδομεί περί τον μαλθουσιανισμό, είναι ο μόνος κόσμος, και επάνω του ράβονται ιδεολογίες, τολμηρές απόψεις, έως φαντασιωτικές ερμηνείες. Απερίγραπτα πράγματα έχω βιώσει ή υποδεχτεί τον βίο μου, από την φαντασία ελευθέρας βοσκής των συναδέλφων μου εν τη ζωή.

Μια ένσταση μόνο, προς τους οπαδούς της αντικειμενικότητας: οι εραστές του διαφορετικού και του ανατρεπτικού το έχουν για επάγγελμα και μας μιλούν από τις πύλες του δικού τους παραδείσου. Άρα, σωσμός δεν υπάρχει. Άλλη βιβλιογραφία δεν δίδω.