Η προσφώνησή μου δεν είναι τυπική. Έναν Μητσοτάκη αντέχει η χώρα και τα παρακλάδια του, είναι ίσως ώρα να ειδοποιηθούν πως είναι καιρός να αποσυρθούν στη μονιά τους, καθώς σας αδυνατίζει η παρουσία τους στην πολιτική σκηνή.
Από τον Ιανουάριο του 2016, ηγείσθε του μεγαλύτερου τμήματος της Δεξιάς. Λαμπρός ο ελιγμός σας να βασιστείτε σε περιφερειακές δυνάμεις, αλλά εκείνη η εκλογή πέρασε και δεν θα ξανάρθει.
Πέρασαν τρία χρόνια από τότε. Και θεωρώ πως η πολιτική σας θα διδάσκεται, σε όποιο βήμα εννοείται θα υφίσταται ακόμη διδασκαλία, ως παράδειγμα αρχηγού κόμματος που μετείχε σε έναν «εθνικό τσάμικο», στον ρόλο του χορευτή που ανακρατεί τους πήδους και τις φιγούρες του πρώτου που εκτελεί τα τσαλίμια. Ακίνητος βαστάζος των υπερβολών του. Συχνά έκτοτε, φωνάζοντας «εκλογές» οι πανηγυριστές ολόγυρα το ερμήνευαν «άντε να φεύγουν οι πρωινοί να δείξουμε κι εμείς την τέχνη μας».
Κι εσείς αρκεστήκατε σε αυτό τον ρόλο, εμπιστευόμενος έναν μήποτε υπάρξαντα φαντασιωτικό παλινδρομισμό, βέβαιος πως οι καινοτομίες σας, οι λόγοι σας, η πολιτική των «άλλων» που έδειχνε να βασίζεται στον παλιμπαιδισμό και στα προσκυνήματα «στο αίμα των άλλων» θα έφερνε τους πεπλανημένους οπαδούς των στην αγκάλη σας, ακόμη κι αν δεν υπήρχε μήτε ένα νεύμα καταλλαγής.
Επί ατέλειωτους μήνες, αφήνατε την ατζέντα σε γουαναμπή κρονόληρους και η πρωτοσέλιδη εντύπωση ήταν πάντοτε καπαρωμένη από τους άλλους, ενώ η ανταλλαγή από συχνές ατάκες έδειχνε απλώς πεπλανημένη αντίληψη. Στα πάντα.
Δεν είχατε κλείσει χρόνο στην ηγεσία, και η κυβέρνηση βρήκε τις άκρες της με τον Στρατό και την Εκκλησία από το παιχνίδι, θυσιάζοντας ένα παγερό Κάσσιο, αφομοίωσε όλα τα παίγνια που ήταν δεξιάς ιδιοκτησίας, ενώ εσείς ανεχτήκατε τα ενδοδεξιά ρήγματα, δεν εκτιμήσατε σωστά το γεγονός πως ο τρισύλλαβος χρησμός «mitsotak” αρκούσε για να γεννήσει την πεποίθηση πως είστε ευάλωτος και ταραγμένος. Στον δικό σας χώρο, έτσι;
Ο Σύριζα ρητόρευε μερικά κλικ πάνω από την υπάρχουσα κατάσταση, και έπρεπε να ξέρατε πως αυτή η τακτική δεν έδινε το σήμα «είναι ψευταράδες και κάλπηδες» αλλά την θρηνωδία «θέλουν να κάνουν έργο και τους εμποδάνε».
Ο κόσμος όλος κι ο ντουνιάς, ακόμη κι εγώ, ξέραμε από τότε λίστες ονομάτων που θα στήριζαν την κυβέρνηση, τα δικαστήρια που ετοίμαζαν, την στόχευσή τους να σας αφήσουν με τους Αδώνιδες, ενώ εσείς αγωνιζόσασταν νομίζοντας πως ήταν σοφή η επιλογή σας να αμύνεστε εναντίον του χειμώνα με μπουφάν, ενώ έπρεπε να απλώσετε μια ηλεκτρική κουβέρτα να ζεστάνετε τον κόσμο.
Για να μην εξεγερθούμε από τα οψώνια της Κρίσης, μερικοί κλινικώς ηλίθιοι διέδοσαν πως έπρεπε να θεραπεύσουμε και την ηθική εξέλκωση της κοινωνίας. Η μαφία αυτή σας φόρεσε ποδήματα από μπετόν αρμέ και σας πέταξε στο νερό να πνιγείτε κι εσείς νομίζατε πως αποκτήσατε εδραία βάση.
Ένας ήταν ο δρόμος, μία η λύση, κι ας την φοβηθήκατε: οι Έλληνες μετατρέπονται σε Κίλικες πειρατές που το βουλώνουν με τον Πομπήιο, ή σε συνεταιράκια επιχειρήσεων που κυνηγάει παραδοσιακά η Ιντερπόλ, μόλις χάσουν τις βεβαιότητες που ποτέ δεν είχαν άλλα κανένας δεν τους το θύμισε.
Από τους δύο δρόμους που ανοίγονται μπροστά σας, ασφαλώς επινοήσατε έναν τρίτο. Όχι, δεν ενώσατε την Δεξιά αφαιρώντας της παράλληλα τον έμφυτό της κοτζαμπασισμό.
Όχι, δεν στήσατε μια πλεκτάνη, έναν ιστό που θα βασίζονταν σε ένα γερό ξεκαθάρισμα των αποθεμάτων της παράταξής σας που προφανώς είχαν βγει εκτός προθεσμιών.
Ακόμη κι αν κάνατε μερικά βήματα υπέρ της Συγκλήτου, θα λάβετε την Χάριν μόνον εφ’ όσον ευοδωθεί το εκλογικό σας στόχευμα.
Στον εξωτερικό παράγοντα, υπήρξατε σκεπτικιστής και άβουλος. Το οπλοστάσιο που ετοιμάζατε, είχε από την υγρασία αχρηστευθεί. Οι επικοινωνιακές βόλτες σας, άκεφες και προβληματικές ήταν πιο άκεφες και προβληματικές κι από του Σαμαρά. Στις ακροδεξιές κορόνες, αντιτάξατε ρηματικές ενστάσεις, και δεν αλώσατε τα ταμπούρια τους διά της εφόδου.
Αποδείχτηκε, άνερ, από την μεταπολεμική μας ιστορία πως η Δεξιά δεν αντέχει παραπάνω από ένα 7% αντάρτες. Κι εσείς νομίσατε πως αλλάζοντας σήμα και πρόσημα, θα διευρύνατε τη βάση σας. Στα ακένωτα αποθέματα των Κεντρώων, αντιτάξατε εμμονή στην απαγόρευση του καπνίσματος.Ο αβροδίαιτος τρόπος που κρατήσατε ένα φλυτζάνι καφέ υποδυόμενος τον αναγνώστη εντύπου, έπεισε τους ταξιτζήδες και τους καφενόβιους πως δεν θα βγάλουν τίποτε ασχολούμενοι με την Φυλή σας.
Ο άλλος βγαίνει χάχας, αμαθής και αγενής μπροστά σε ηγέτες και βαρυέται που ζει, αλλά όλοι υποδορείως θα ήθελαν να του μοιάσουν. Κι εσείς το μόνο που βρήκατε να μιμηθείτε είναι πως υπάρχει στυλιστική απαγόρευση να κουμπώνετε κουμπί σε εφαρμοστό σακκάκι, επιτρέποντας λευκό τρίγωνο υποκαμίσου να φαντάζει ανεξάρτητο μεταξύ ζώνης και κομβίου.Τι ζηλώσατε απ΄αυτό, δεγκζέρω.
Η Κεντροδεξιά που ευαγγελίζεσθε ουδέποτε είδε το φως της ζωής. Παρέμεινε και παραμένει στο λαϊκό ενδιάθετο, ως παρέκκλιση του κεντρώου χώρου και άπαξ εμετρήθη όταν η ενδεκάχρονη θητεία του Κώστα Σημίτη (Κράσσου), μέσω των εκσυγχρονιστών, αλλά με αντίβαρο τους αυριανιστές, τον ψήφιζε σούμπιτη έως το πλήρωμα του 2004, με εκείνον τον απερίγραπτο δοτό του διάδοχο. Κι αν μερικοί θεωρούν κεντροδεξιά την πολιτική Καραμανλή, πως ερμηνεύετε την παράδοσή του στον Σαμαρά και όχι στην αδελφή σας;
Η ελληνική δεξιά, καταλήγω, δεν είναι κόμμα που μπορεί να λειτουργήσει με ηγέτη χωρίς ειδικά χαρακτηριστικά. Ηγέτες όπως ο Κανελλόπουλος και ο Ράλλης, ακόμη θεωρούνται σεβαστοί μεν ,αλλ’ όχι αρκετά τζώρες για να συμπεριληφθούν στην Πινακοθήκη.
Αλλά η παράταξή σας αδυνατεί να απορροφήσει, αντιστρέφοντας τους όρους, την αναμενόμενη, προβλεπόμενη και πετυχημένη κακογλωσσιά του συστήματος. Η ταύτιση του Βορίδη με ένα μακρύχειρο μπαλταδάκι και η στυφή αγγλοσαξονικότητα του Δένδια, ουδέποτε θα υπερκεράσει την διάθεσή σας να στηριχτείτε σε ήπιους αναλυτές με ευρωπαϊκό προφίλ, όπως ο Χατζιδάκης και πλήθος κληρονόμων της πατρικής έδρας.
Και οι στόχοι των αντιπάλων σας είναι ορατοί και διακριτοί. Ναι, έχετε την πλειοψηφία των ψηφοφόρων, αλλά χρειάζεστε απλά 180 ψήφους να συνοδεύουν την νίκη σας. Από πού; Τα μικρά κεντρώα κόμματα έχουν διαμελιστεί. Η αποχή θα χτυπήσει πάλι συναρπαστικά ποσοστά.
Αν δεν υπάρξει δεξιός Λιβάνιος οι οιωνοί προβλέπουν να έχετε αδυναμία πρόσληψης κεντρώων ιδεών, που δεν είναι δα και μεγάλοι ισορροπιστές. Στα χίλια, χονδρικώς πρωτοσέλιδα, από την εκλογή σας, ζήτημα σε μερικές δεκάδες να μη κυριαρχεί ο Τσίπρας.
Κι όταν βλέπετε πως φέρεται ως ανφάν γκατέ της Ευρώπης, δεν κινδυνεύει από «σκάνδαλα» και «δίκες» επειδή αυτά αφορούν μιαν επόμενη μέρα, αν την αφορούν και τότε. Ευρώπη και Αμερική, το πολύ να σας θεωρούν δυνητικό συνυπάρχοντα υπό μία Τρίτη πηγή δοτής εξουσίας.
Αυτή είναι η αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης. Αδίκως ξύνετε την θύρα αυτών που θεωρούν στο πρόσωπό σας πως δεν θα ξανάβρουν τέτοιο τεφαρίκι σαν τον νυν.
Οι Ειδοί που δικαίως φοβάσθε, καταφθάνουν για να μην περάσουν αναίμακτα.
Χρειάζεσθε την μαλωμένη ή αργούσα Τριανδρία. Στην οποία είσθε ο Λέπιδος.