Κατάφερα να μετατρέπω οποιοδήποτε κείμενο σε προσωδία καλογερική, όπως συνηθίζουν οι αναγνώστες στις τράπεζες των μονών. Όλα, ανεξαιρέτως όλα τα κείμενα του ντουνιά μπορούν να ψάλλονται. Δοκιμάστε το. Ολίγο ένρινο αξάν, αίσθηση πως σε ακούν και είναι έτοιμοι να κρατήσουν το ίσον.
Τα ίδια και με την ραπ εκφορά του λόγου, κι εκεί πρέπει να υποδυθείς όχι τον ραπσωδό, αλλά τον μέσο αραπάκο και σχωρέστε μου τον ρατσισμό.
Ωστόσο, δεν χώνεψα και δεν πρόκειται να χωνέψω την τεχνική του ζήτουλα, του παράκλητου, του οδηγητή, ειδικά του ανθρώπου που «τάχτηκε» να υπηρετήσει μια δημόσια λειτουργία.
- Βρίσκω τελείως ξεκουδουνέ να συγκεντρωθούν τρεις υπουργάρες για να συζητηθεί μία επένδυση.
- Δεν καταλαβαίνω, όταν οι μαθητές σταμάτησαν να μορφώνονται μπαίνοντας το θέρος, γιατί δεν χρησιμοποίησαν την περίοδο Μαίου-Σεπτεμβρίου οι «ειδικοί», ώστε να υπάρξουν θρανία, αποστάσεις, ρυθμίσεις αιθουσών, ενδεχόμενες αλλλαγές στις τάξεις και στα τμήματα, ώστε να υπάρξουν θρανία (όπως τα μεξικάνικα μονοθέσια της φωτογραφίας) και να εντοπιστούν οι δέουσες προσαρμογές στις τάξεις με μέτρο και πρόβες. Αλλά σε μία χώρα που η διενέργεια «διαγωνισμού» σημαίνει λατρεία στον Μολώχ και σε όλους τους τρυποκάρυδους του Δημοσίου τομέα και τα καλλικαντζαράκια του, ζητώ να κινηθούν οι ανημπόριες του, χώρια που τους κόβω, ο σκιτζής τις ποθούμενες άδειες.
- Τι θα γίνει με το φαινόμενο των εκλιπαρούντων ολίγο επικοινωνιακό φως. Να πάψει δηλαδή να ενεργοποιεί μια γιατρέσσα το μέγα γεγονός πως βρήκε το τμήμα της και ο σοφός διεθυντής της κάτι αιματολογικό και προωθημένο, ώστε οι ειδήσεις να αποκτήσουν επιστημονική ισχύ.
- Να μάθουμε κι εμείς οι θαμμένοι σε ένα δωμάτιο, πόσες διαγνώσεις υπάρχουν, από τον μοριακό έλεγχο σε άλλες δύο τουλάχιστον της πλάκας, τόσο η θερμομέτρηση όσο και να λαμβάνεις το σάλιο του πελάτη, με αποτέλεσμα να βγαίνει αποτέλεσμα θετικό πλειστάκις, πολλάκις αρνητικό και να τα μασάει ο Μαγιορκίνης.
- Μέσα στο χάχατο, τι χαλεύει ένας συρμός να βολτάρει στο Ντεπώ, αφού δεν θα υπάρχει οδηγός (όπως στην Κοπεγχάγη…) και ποιο όνειρο εκπληρώνει μία διόροφη αουτοστράντα στην περιφερειακή της πόλης που έχει κάτι στροφές στροφάλων, κάτσε καλά Παναγία μου. Τι συμβαίνει άραγε; Κάθε υπουργός και το όραμά του, που δεν είναι σώνει και καλά όνειρο των πολιτών;
- Της ΔΕΘ το τοπογραφιόκο μπορούμε να το δούμε εν δόξη, που έχει απομείνει μια πουτσούλα για πράσινο;
Και τώρα τα δύσκολα. Μήπως έχετε την εντύπωση, μπαγιάτισσες ψυχές, πως οι μεν κυβερνάτε και οι δε ελέγχετε την διοίκηση;
Υπογράφω ως ο επιμένων σκατόγερος πως η Πρόνοια πρέπει να χαλιναγωγεί την Επανεκλογή, πως η φιγουρατζίδικη ιδιωτεία υπερβαίνει τον προγραμματισμό και πως μια σταγόνα περισσότερο «δημόσιο» θα ντελαπάρει την θρυλική «πόλη του δειλινού» και άλλες αηδίες.
Την άλλη φορά, πρώτα ο Θεός και άλλα ευαγή, θα γράψω για χειρισμούς πολιτικούς, τα υπακτικά της Εξουσίας και τον βαθύτερο αναλφαβητισμό που διαχέεται από επίμονες συλλογιστικές του καταρρέοντος Χρόνου.
