Εάν  Έλλην διαπραγματευτής ρωτήθηκε υπογείως μήπως και ανησυχεί για κάτι Μακεδονικούς εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους στο τροποποιημένο Σύνταγμα των γειτόνων, θα σκέφτηκε πως αυτό το άρθρο το ήβαλαν  για ιστορικούς λόγους, άρα δεν θα κοιτάζουμε το χτες, αλλά το αύριο.

Έψαξα λιγάκι σε τι αναφέρεται ο ρηξικέλευθος νομοθέτης. Πρόκειται για τέσσερις περιπτώσεις:

• Την βουλγαρικής επίνοιας κίνηση «η Μακεδονία για τους Μακεδόνες» που ανησύχησε ακόμη και τους Βουλγάρους και ίδρυσαν το πιστό στον βασιλέα τους βερχοβιστικό κίνημα, εχθρικό προς την ΕΜΕΟ.
• Το κίνημα του Ήλιντεν.
• Τους «γεμιτζήδες» (τους λέμε και «βαρκάρηδες») της Θεσσαλονίκης.
• Τις δυνάμεις της ΝΟΦ (και ΣΝΟΦ) που νίκησε και έδιωξε ο ΕΛΑΣ από τη χώρα.

Τα υπόλοιπα είναι ήδη προτομές μέσα στην FYROM.

Tώρα διευκρινίζουν πως το άρθρο αυτό δεν ήταν προς αναθεώρηση. Κάτι έπιναν στις διαπραγματεύσεις. Με παράξενη γεύση. Και έβαζαν αψέντι για να αντέξουν.