Είμαι από εκείνους που ανακάλυψαν όψιμα το Κάτω από την πέτρινη γέφυρα του Λέο Πέρουτς. Δεν ήξερα απολύτως τίποτα για το βιβλίο, πέρα από το ότι διαδραματίζεται στην Πράγα. Τον τελευταίο καιρό ούτε τα οπισθόφυλλα δεν διαβάζω: γιατί να το πάρει το ποτάμι αν μπορώ να το κουμαντάρω όπως θέλω;

Δεν θα μαρτυρήσω τίποτα λοιπόν. Διαβάστε το. Πού και πού σκαλώνει η μετάφραση αλλά διαβάστε το.

Ο Πέρουτς ήταν αποκάλυψη. Σαφώς δεν μιλάμε για μαγικό ρεαλισμό ή για υπερφυσικές φιοριτούρες διακοσμητικού χαρακτήρα. Αυτό που διάβασα είναι πονηρό και υπαινικτικό, δαιδαλώδες και διακειμενικότατο σαν Μπόρχες, αλλά σαν Μπόρχες με καρδιά.